Ĉedoma rubo
Ĉedoma rubo aŭ hejma rubo estas forĵetaĵo de privata dommastrumoj, kiuj estas kolektataj (ekzemple en Germanio) en rubobarelojn kaj fortransportataj per rubotransporto. Jare estiĝas en Germanio ĉ. 250 kg da ĉedoma rubaĵo po unu homo.
La ĉiam kreskantaj rubomontoj en la industrio kaj la mastrumoj enlande kaj eksterlande povas neniiĝi jam per la klasikaj prizorgometodoj ĉe la rubodeponejoj kaj rubobruligo. Pli gravas la ruboevito, rubodivido kaj reciklado por la moderna ruboekonomio.
Oni povas aparte kolekti la rubojn laŭ diversaj specoj en Germanio:
- papero, kartono
- biorubo
- vitro
- plasto
- kompunda aŭ plurmateriala pakumo
- teksaĵoj
- metaloj
- specifa rubo (pilo, akumulatoro)
- grandpeca rubo (germane Sperrmüll)
- rest-rubo
Aliaj ruboj aparte kolektitaj de ĉedoma rubo (ekzemple en Slovakio)
- gumo, gumeroj
- pneŭoj (aŭtaj, biciklaj, motorciklaj)
- elektronika kaj elektra rubo
- malgranda konstruaĵa rubo
- uzita ligno
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Helmut Paschlau, Ermbrecht Rindtorff: Verwertung von Hausmüll. Wohin führt die "gewerbliche Sammlung"? Müll und Abfall 36(11), S. 534 - 539 (2004), ISSN 0027-2957 germane