Ĉerkaso
| Ĉerkaso | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| urbo de provinca signifo | |||||
|
|
| ||||
| Flago | Blazono | ||||
| Administrado | |||||
| |||||
| Poŝtkodo | 18000-499 | ||||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
| Demografio | |||||
| Loĝantaro | 269 836 (2022) [+] | ||||
| Loĝdenso | 3 459 loĝ./km² | ||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 49° 27′ N, 32° 4′ O (mapo)49.44444444444432.059722222222Koordinatoj: 49° 27′ N, 32° 4′ O (mapo) [+] | ||||
| Alto | 110 m [+] | ||||
| Areo | 78 km² (7 800 ha) [+] | ||||
| Horzono | UTC+02:00 [+] | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
|
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo Cherkasy [+]
| |||||
Ĉerkaso[1][2][3] (ukraine Черкаси) estas ĉefurbo de Ĉerkasa provinco en Ukrainio.
Bazaj informoj[redakti | redakti fonton]
- 49° 25′ 00″ N 32° 04′ 00″ O / 49.41667 °N, 32.06667 °O (mapo)
- Supermara alteco: 94 m
- Poŝtkodo: 18 000 - 18 499
- Telefonkodo: 472
- Loĝantaro: 286.037 en 2011
Geografio[redakti | redakti fonton]
Ĉerkaso etendiĝas sur ebenaĵo en centro de la lando laŭ la Kremenĉuga rezervujo, kio estas la dekstra bordo de Dnepro. Kievo troviĝas 200 km.
Demografio[redakti | redakti fonton]
| 1926[4] | 1939[5] | 1959[6] | 1989[7] | 2001[7] | |
|---|---|---|---|---|---|
| ukrainoj | 62,0 | 74,7 | 71,0 | 74,4 | 83,4 |
| rusoj | 8,6 | 8,4 | 21,2 | 20,6 | 13,1 |
| judoj | 27,6 | 14,8 | 5,5 | 1,6 | 0,5 |
Historio[redakti | redakti fonton]
Ĉerkaso menciiĝis unuafoje en 1286 aŭ laŭ alia informo en 1305. La tiama urbo estis centro de la kozakoj. En 1360 komenciĝis dominado de litovoj. En 1384 grava fortikaĵo menciiĝis, kiu defendis kontraŭ tataroj. En 1569 dominado de poloj komenciĝis, poste ekde 1793 la rusoj. En la 19-a jarcento la urbo ricevis industriojn, kiun la fervojo helpis. Ekde 1917 la urbo suferis multe pro la komunistoj. Dum la 2-a mondmilito la nazio okupis ankaŭ la regionon.
Ekonomio[redakti | redakti fonton]
La ĉefa energiprovizanto estas loka karbostacio, liveranta elektron al 70% de la publikaj konstruaĵoj kaj loĝejoj[8].
La urbo havas internacian flughavenon, fervojan linion, kaj ŝoseojn. Navedas aŭtobusoj kaj trolebusoj. Super la akvorezervujo estas ponto 12 km longa kaj uzata de aŭtoj kaj trajnoj.
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Angla Vikipedio
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Jam la referenca esperantlingva "poŝatlaso de la mondo", eldonita 1971 en Prago, en sia mapo 17 esperantigas la urbon Ĉerkaso.
- ↑ Pacjurko 2015, p. 239.
- ↑ Pacjurko 2015, p. 1506.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1926 года. М.: Издание ЦСУ Союза ССР, 1928-29
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1939 года. Национальный состав населения районов, городов и крупных сел союзных республик СССР. Черкасский район. Arkivita el la originalo je 5 березня 2016. Alirita 3 травня 2015.
- ↑ В. М. Кабузан — Украинцы в мире. Динамика численности и расселения 20-е годы XVIII века — 1989 год. Arkivigite je 2015-07-07 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ 7,0 7,1 Романцов В. О. Населення України і його рідна мова за часів радянської влади та незалежності. Arkivita el la originalo je 2016-03-06. Alirita 2015-05-03.
- ↑ La paradokso minacanta la post-karban estontecon de Ukrainio (esperante). Tutmondaj Voĉoj (2022-02-01). Arkivita el la originalo je 2023-08-25. Alirita 2023-10-31.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Pacjurko, Volodimir; Eŭheno Kovtonjuk. (2015) “Ґлосарій українських реалій, яких немає в PIV та NPIV”, Великий есперантсько-український словник (Granda Esperanta-ukraina vortaro) (pdf) (ukraine).