Ĵeri-kanistro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ujo por 20 litroj de brulaĵo. restas: malnovaj guy. dekstre: kruĉoj de 1941, fabrikanto: Nirona
Rusujo en 1943, la Operacio "Citadelo", VW Kubelwagen kun kanistro.

La ĵeri-kanistro havas karakterize tri manprenilojn. Unu homo povis preni-porti je la dua prenilo unu-du aŭ kvar (tiukaze malplenajn) kanistrojn. La materialo de la ĵerikansitro estas ŝtalo kaj havas krucformajn enpremaĵojn, kiuj povas ebligi ioman grandiĝon de la kanistra enhavo (fuelo pro varmego).

Ĝi havas simplan, rapide malfermeblajn piedingajn fermilojn anstataŭ ŝraŭbfermilo. Plua avantaĝo de la kanistra konstruaĵo estis, ke ĝi formis aervezikon, kiu tenis la kanistron akvosurface kaj ebligis akcepti la internan premokreskon.

La nomformon ĵeri-kanistro disvastigis la britoj, celante pri la germanoj [ĝ/ĵoerman].

Historio[redakti | redakti fonton]

La Wehrmacht-Einheitskanister por 20 litroj de brulaĵo en la mezo de 1930 por la germana Wehrmacht estis disvolvita en preskaŭ ĉiuj eŭropaj kaj nord-afrikaj teatroj de la Dua Mondmilito. Tiuj kruĉoj estis ankoraŭ produktitaj en grandaj kvantoj en multaj landoj.

La disvolviĝo de la unuobla triangula oportuna kanistra brulaĵo el stampita lado kun kvantoj de 2,5 ĝis 20 litroj en la civila kaj milita uzo estis komunaj.


Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]