12152 Arato

El Vikipedio, la libera enciklopedio
12152 Arato
asteroido
asteroido
Oficiala nomo 12152 Aratus
Aliaj nomoj 1287 T-1 ; 1981 EQ22
Nomita laŭ Aratus vd
Malkovro
Malkovrintoj Tom Gehrels
I. van Houten-Groeneveld
C. J. van Houten
Dato de malkovro 25-a de marto 1971
Loko de malkovro Monto Palomar kaj Leiden
Orbitaj ecoj
Asteroida familio asteroida zono vd
Granda duonakso
- Periapsido
- Apoapsido
334,936 Gm (2,239 AU)
328,403 Gm (2,195 AU)
341,468 Gm (2,283 AU)
Discentreco 0,01950
Meza anomaliangulo 237,765°
Klinangulo 1,768°
Periodo 1223,637 tagoj (3,350 jaroj)
Longitudo de
suprenira nodo
215,866°
Argum. de periapsido 52,465°
Terdistanco
- Minimuma

176,427 Gm (1,179 AU)
Fizikaj ecoj
Observaj ecoj
Absoluta magnitudo 15,5
vdr

12152 Arato estas asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 25-an de marto 1971 de la usona astronomo Tom Gehrels, de la Observatorio de la Monto Palomar (Usono) kaj de la nederlandaj geedzoj geastronomoj Ingrid van Houten-Groeneveld kaj Cornelis Johannes van Houten, de la Observatorio de Leiden (Nederlando) en la kadro de la "Palomar-Leiden Enketo pri Trojanoj" (angle : 'Palomar-Leiden Trojan Survey).

Nomo[redakti | redakti fonton]

Ĝi estis nomita en memoro de la helena poeto Arato de Solo (ĉ. -315 – ĉirkaŭ -245). Li estis verkinto de Phaenomena (Ŝajnoj), influa instrua poemo komponita en ĉirkaŭ 275 a.K., kiu priskribas la ĉielosferon, la konstelaciojn kaj veterajn prognozojn bazita sur iliaj leviĝoj kaj subiroj.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Antaŭe:Listo de asteroidoj (12001 - 13000)Poste:
12151 Oranje-Nassau12152 Arato12153 Konono