129 Antigone

El Vikipedio, la libera enciklopedio
129 Antigone
asteroido
astronomia simbolo
astronomia simbolo
asteroido
Oficiala nomo 129 Antigone
Aliaj nomoj A878 CA; A907 BA
Astronomia simbolo vd
Nomita laŭ Antigona vd
Malkovro
Malkovrinto Christian H. F. Peters
Dato de malkovro 5-a de februaro 1873
Loko de malkovro Clinton (Usono)
Orbitaj ecoj
Asteroida familio asteroida zono vd
Granda duonakso
- Periapsido
- Apoapsido
429,045 Gm (2,868 AU)
337,731 Gm (2,258 AU)
520,360 Gm (3,478 AU)
Discentreco 0,213
Meza anomaliangulo 110,610°
Klinangulo 12,218°
Periodo 1 774,045 tagoj (4,86 jaroj)
Meza cirkulrapido 17,39 km/s
Longitudo de
suprenira nodo
136,437°
Argum. de periapsido 108,207°
Naturaj satelitoj ?
Fizikaj ecoj
Diametro 113 km
Maso
- Denso
- Surfaca falakcelo
- Liberiga rapido
2 × 1018 kg
~ 2 000 kg/m3 ?
0,0349 m/s²
0,0611 km/s
Rotacia periodo 0,2066 tago (4,957 horoj)
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Surfaca temperaturo ~ 164 K
Geometria albedo 0,164
Observaj ecoj
Spektroklaso M
Absoluta magnitudo 7,07
vdr

129 Antigone estas granda kaj meze hela asteroido de la asteroida zono.

Malkovro[redakti | redakti fonton]

La usona astronomo Christian Heinrich Friedrich Peters malkovris ĝin la 5-an de februaro 1873, en la observatorio de Clinton (Nov-Jorkio, Usono).

Nomo[redakti | redakti fonton]

Ĝi ricevis la nomon de Antigona, filino de Edipo en la helena mitologio.

Ecoj[redakti | redakti fonton]

Radaraj observoj montras, ke ĝi komponiĝas el preskaŭ puraj fero kaj nikelo. Ĝi estas verŝajne ero de la kerno de frakasita diferenciĝinta korpo de grando komparebla kun tiu de 4 Vesta.

En 1979 la analizo de ĝia luma kurbo suspektigas la ĉeeston de satelito. Modelo de Antigono konstruita laŭ tiu hipotezo montras ke la asteroido havas regulan formon.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Antaŭe:Listo de asteroidoj (1 - 1000)Poste:
128 Nemezo129 Antigone130 Elektro