14413 Geiger
| 14413 Geiger | |
| asteroido | |
| asteroido | |
|---|---|
| Oficiala nomo | 14413 Geiger |
| Aliaj nomoj | 1991 RT3 ; 1977 PX1 ; 1984 SB3 |
| Nomita laŭ | Hans Geiger vd |
| Malkovro | |
| Malkovrintoj | Freimut Börngen kaj Lutz D. Schmadel |
| Dato de malkovro | 5-a de septembro 1991 |
| Loko de malkovro | Tautenburg (Germanio) |
| Orbitaj ecoj | |
| Asteroida familio | asteroida zono vd |
| Granda duonakso - Periapsido - Apoapsido |
342,238 Gm (2,288 AU) 291,758 Gm (1,950 AU) 392,717 Gm (2,625 AU) |
| Discentreco | 0,1475 |
| Meza anomaliangulo | 228,839° |
| Klinangulo | 5,011° |
| Periodo | 1263,870 tagoj (3,460 jaroj) |
| Meza cirkulrapido | 19,69 km/s |
| Longitudo de suprenira nodo |
224,108° |
| Argum. de periapsido | 177,405° |
| Terdistanco - Minimuma |
143,365 Gm (0,9583 AU) |
| Fizikaj ecoj | |
| Diametro | 3,848 km vd |
| Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
| Geometria albedo | 0,227 vd |
| Observaj ecoj | |
| Absoluta magnitudo | 14,2 |
14413 Geiger estas asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 5-a de septembro 1991 de la germanaj astronomoj Freimut Börngen kaj Lutz D. Schmadel elde la Observatorio Karl Schwarzschild en Tautenburg (Germanio).
Nomo[redakti | redakti fonton]
Ĝi estas nomita en memoro de la germana fizikisto Hans Geiger (1882–1945), kiu studis la radiaktivecon kaj la difuzon de la alfa-partikloj. Kun Walther Müller, li inventis la Geiger-nombrilon (aŭ GM-nombrilon), kiu iĝis grava mezurilo en nuklea fiziko. Kun Karl Scheel li eldonis la Handbuch der Physik en 24 volumoj (1926 - 1929).
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Parametroj kaj simulado de orbito ĉe JPL Small-Body Database Lookup angle
- Objekto ĉe Minor Planet Center angle
- Objekto ĉe Space Reference angle
| Antaŭe: | Listo de asteroidoj (14001 - 15000) | Poste: |
|---|---|---|
| 14412 Wolflojewski | 14413 Geiger | (14414) 1991 RF6 |