Aĉakaturo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Aĉakaturo (de itala acciaccatura „premego, kunfrapo“) signifas

  • en la 17-a kaj 18-a jarcentoj ornamado realigebla nur sur klavarinstrumentoj kun tuj antaŭanta aŭ samtempa mallonga ekfrapo de harmonifremda malsupra sekundo al la ĉefnoto;
  • precipe en la klavicenomuziko arpeĝo kun enmetado de harmonifremdaj tonoj.

Ekzemploj

Ekzemplo por aĉakaturoj
Realigo de la supraj aĉakaturoj