Alanino
| Strukturformulo | |
|---|---|
| |
| Nomo | Alanino |
| Mallongigo | Ala A |
| Enda aminacido | ne |
| Sumformulo | C3H7NO2 |
| Aliaj nomoj | 2-aminopropanacido, α-aminopropionacido |
| Priskribo | Blanka, solida materialo |
| CAS-numero | 56-41-7 |
| Sekurecaj antaŭskriboj | |
| - Nedanĝera - | |
| Konservado | Forte fermite, seke. +15 °C ĝis +25 °C. |
| MAK | Maksimuma Laborloka Koncentreco ml/m3 |
| LD50 (ratoj) | -- |
| LD50 (kunikloj) | -- |
| Fizikaj ecoj | |
| Agregata stato | solida' |
| Koloro | blanka |
| Denso | 1,4 g/cm3 |
| Molmaso | 89,1 g/mol |
| Fandopunkto | 295-297 °C (malkombino) |
| Bolpunkto | -- °C |
| Vaporpremo | hPa |
| Pliaj proprecoj | |
| Flankĉeno | lipofilo |
| Izoelektra punkto | 6,11 siehe aminoacido |
| Solvebleco | 166,5 g/l (in Wasser bei 25 °C) |
| Bone solvebla en | akvo |
| Malbone solvebla en | Alkoholo |
| Nesolvebla en | Dietiletero |
|
SI-unuoj estis laŭeble uzataj. Se ne ekzistas marko pri la alia, temas pri normkondiĉoj. | |
Alanino (simbolo Ala aŭ A) estas unu el la 20 plej kutimaj naturaj aminoacidoj. Ĝi estas hidrofoba, kun metil-grupo sur flanka ĉeno; ĝi estas la dua plej malgranda el la 20 aminoacidoj post la glicino. Alanino ne estas enda aminoacido. Ĝi estis unuafoje izolita en 1879.
L-alanino elformiĝas en la muskolaj ĉeloj el glutamato en la procezo, nomata kiel transaminacio. En la hepato, la alanino transformiĝas al piruvato. Poste, alanina aminotransferazo katalizas reakcion, en kiu la aminogrupo de la alanino transformiĝas al α-ketoglutarato.
| ||||||
Eksteraj ligiloj
greke http://www.compchemwiki.org/index.php?title=Alanine greke http://www.chemie.fu-berlin.de/chemistry/bio/aminoacid/alanin_en.html greke http://lb.chemie.uni-hamburg.de/static/data2/98_mlmhq2pw.html