Alfonso la 6-a de Leono kaj Kastilio

Alfonso la 6-a en pentraĵo de la 12a jarcento en la Katedralo de Santiago de Compostela.

Alfonso la 6-a de Leono (1040 – Toledo, 1a de julio de 1109), nomata ankaŭ la Kuraĝulo (Bravo), estis reĝo de Leono (1065–1109), de Galegio (1071–1072; 1072–1109) kaj de Kastilio (1072–1109).

Surtroniĝo

Kiel dua vira filo de la reĝo de Leono kaj grafo de Kastilio, Ferdinando la 1-a, kaj de la reĝino Sanĉa de Leono, al Alfonso ne korespondis heredi. Tamen en 1063 Ferdinando la 1-a konvokis kortegon por diskonigi sian testamenton per kiu, laŭ navara leĝo, decidis disdonigi siajn posedaĵojn inter siaj gefiloj tiele:

• Al Alfonso korespondis la Regno de Leono kiu atribuigis la titolon de imperiestro kaj rajtoj super la Tajfo de Toledo.
• Al ties frato, la plej aĝa Sanĉo, korespondis la Regno de Kastilio, kreita de la patro por tiu, kaj la impostoj super la Tajfo de Zaragozo.
• Al la plej juna frato García, korespondis la Regno de Galegio ankaŭ kreata laŭ tiu intenco kaj la rajtoj super la Tajfo de Sevilo kaj la Tajfo de Badaĥozo.
• Al la fratino Urraca korespondis la urbo de Zamora, kaj
• Al la fratino Elvira la urbo de Toro.

Vidu ankaŭ

• Batalo de Sagrajas