Amalteo (luno)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Amalteo
Proprecoj de la orbito
Granda duonakso 181 366 km
Periapsido – Apoapsido 181 150 – 182 840 km
Discentreco 0,00319
Orbita inklinacio 0,374°


Sidera periodo 0,4981794 d
Meza cirkulrapido 26,57 km/s
Fizikaj proprecoj
Kategorio Satelito de Jupitero
Ekvatora – Polusa diametro 250 × 146 × 128 km
Surfaco 90 800 km²
Maso 2,08×1018 kg
Meza Denso 0,857 g/cm³
Ekvatora falakcelo je surfaco ekvatoron: 0,020 m/s²
Fuĝrapido 0,058 km/s
Rotacia periodo sinkrona
Inklinacio de la rotacia akso
Albedo 0,09
Laŭŝajna lumeco 14,1
Proprecoj de la atmosfero
Temperaturo surfaca
min. – meza – maks.
Ĉefaj komponantoj
Historio kaj alioj
Malkovrinto E. E. Barnard
Malkovrinta dato 3-a de decembro 1904
vdr

Amalteo estas la tria plej ena luno de la planedo jupitero. Ĝi malkovriĝis .la 9-a de septembro 1892 de Edward E. Barnard per la 91-cm-refraktoro de la lick-observatorio. Ĝi estis la unue malkovrita satelito malantaŭ la galilejaj lunoj kaj samtempe la laste malkovrita per okula teleskopado Ĉiuj posteaj troviĝis per fotoj.

Ĝi nomiĝis laŭ la nimfo Amalteo, kiu kreskigis Zeŭson per sia kaprina lakto. La nomon, proponita de la franca astronomo Camille Flammarion, ĝi ricevis oficiale de IAU nur 1975, kvankam kutima jam kelkajn jardekojn.