Antal Beke
| Antal Beke | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 19-an de januaro 1838 en Baraolt |
| Morto | 9-an de majo 1913 (75-jaraĝa) en Alba Iulia |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto • katolika sacerdoto |
BEKE Antal estis hungara historiisto, kanoniko naskita la 19-an de januaro 1838 en Barót kaj mortinta la 9-an de majo 1913 en Gyulafehérvár,
Biografio[redakti | redakti fonton]
Antal Beke pristudis teologion kaj filozofion en Vieno, oni konsakris lin pastro en 1860. Li estis helppastro, poste inspektisto de pastroedukejo, respektive ĝia guvernanto, gvidanto de Biblioteko Batthyaneum. Ekde la 1-a de majo 1872 li estis kanoniko, notario kaj asesoro de episkopa sanktjuĝejo de Transsilvanujo.
Verkoj pli gravaj[redakti | redakti fonton]
- Rákóczy György és a porta (Bp., 1888);
- Az erdélyi káptalan levéltára Gyulafehérvárt (Bp., 1896);
- A kolozsmonostori konvent levéltára (Bp., 1897).
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Magyar Életrajzi Lexikon[1]