Antal Tárczy-Hornoch

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Antal Tárczy-Hornoch
Persona informo
Naskiĝo 13-an de oktobro 1900 (1900-10-13)
Morto 17-an de januaro 1986 (1986-01-17) (85-jaraĝa)
en Sopron
Lingvoj germanahungara
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo mininĝeniero
vdr

Antal Tárczy-Hornoch [tArci-hornoĥ], laŭ hungarlingve kutima nomordo Tárczy-Hornoch Antal estis hungara geodeto, profesoro, ordinara membro de Hungara Scienca Akademio (1946), membro de franca, aŭstra, bulgara, pola akademioj.

Antal Tárczy-Hornoch [1] naskiĝis la 13-an de oktobro 1900 en Hungario en vilaĝo Oroszvég [orosvEg] (nuntempa apartenaĵo de Mukaĉeve en Ukrainio). Li mortis la 16-an de januaro 1986 en Sopron.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Antal Tárczy-Hornoch akiris diplomon en Leoben en 1923, en la sekva jaro li doktoriĝis kaj li akiris ankaŭ alian diplomon. Inter 1926-1959 li instruis en altlernejo de Sopron. En 1955 li fondis terfizikan instituton en Sopron. Li okupiĝis precipe pri minada mezurado. Li ricevis premion Kossuth en 1949, krome diversajn memormedalojn.

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Das Verwerfenproblem im Lichte des Markscheiders (1927)
  • A legkedvezőbb súlyelosztás és jelentősége a geodéziai méréseknél (1949)
  • Kényszerközpontozások és jelentőségük alagútkitűzéseknél (1954)

Fontoj[redakti | redakti fonton]