Baroko
Ĉi tiu artikolo temas pri kultura movado. Por informoj pri muzika grupo, vidu la artikolon baRok' Projekto.
Baroko estas kultura movado inter 16-a kaj 18-a jarcentoj, kiu en historio pri arto sekvas Renesancon. Pli precize, baroko situas inter manierismo kaj rokoko, kiam Kontraŭreformacio de katolikismo reagis al la novaj kulturaj movadoj, kiuj produktis Reformacion kaj novan sciencon.
La termino baroko, el la itala lingvo, origine signifis "stranga, ekstravaganca", kaj verŝajne devenas de la portugala vorto barroco, kiu signifis "neperfekta perlo".
Ecaro
Baroko malsekvas la regulojn de klasikismo, kaj multe atentas formon. Ĝi celas imponi kaj impresi spektantojn. La temaro ampleksiĝas: morto kaj monstroj estas artindaj. Baroko preferas patoson al trankvilo, movon al stabileco, kurbon al rekto.
Barokaj monumentoj celis imponi por represtiĝigi la katolikan eklezion. Tial, Romo estas grava centro. Sed ankaŭ aliaj eŭropaj urboj barokis. En Hispanameriko, ĝi miksiĝis kun la tradicioj de indianaj metiistoj.
Artistoj
Beletristoj
- Pedro Calderón de la Barca
- Agrippa D'Aubignier
- Paul Fleming
- Andreas Gryphius
- Miĥail Lomonosov
- Martin Opitz
- Torquato Tasso
- Luís Vaz de Camões
- Catharina Regina von Greiffenberg
- Hans Jakob Christoffel von Grimmelshausen
- Friedrich von Logau
Pentristoj
Skulptistoj
Bildgalerio
-
-
La baroka palaco Wilanów, en Varsovio -
Eneo fuĝas el brulanta Trojo (Federico Barocci, 1598) -
La neobaroka promensalono de Karlo Garnier, en la Nacia Opero de Parizo, planita en 1861, kaj finkostruita en 1875
