Blanka movado
Blanka ruso (ruse: Белые) estas nomo donata al la parto de la rusa popolo, kiu ne akceptis la ekregadon de la bolŝevikoj kaj kontraŭstaris la novan registaron dum la enlanda milito en Rusio. Subtenantoj de la caro Nikolao la 2-a aŭ de la Rusia Konstitucia Asembleo, la anoj de la Blanka armeo bataladis kontraŭ la Ruĝa armeo kaj la "verdaj armeoj" (grupoj da kamparanoj luktantaj kontraŭ la du armeoj).
Tiujn kontraŭrevoluciulojn gvidis malnovaj ĉefoj de la imperia armeo: Anton Denikin, Pjotr Vrangel kaj aliaj. Ili ricevis helpon de britaj, fracaj kaj usonaj trupoj por lukti kontraŭ la militkomunismo. Rusio estis jam malfortigita pro la unua mondmilito; la enlanda milito (inter aliaj konfliktoj: kamparaj ribeloj, naciismoj, militoj kontraŭ la aliaj socialistaj partioj) kaŭzis inter 8 kaj 10 milionojn da mortoj.
La alianco de la blankaj armeoj estis malbone kunordigita, kaj malmulte subtenita de la popolo. Plejparte pro tio la Blanka movado malvenkis kaj ekziliĝis al Eŭropo.
Kelkaj blankaj rusoj
- Mikhaïl Vassilievitch Alekseïev
- Stanisław Bułak-Bałachowicz
- Pavel Bermondt-Avalov
- Andreï Chkouro
- Anton Denikin
- Mikhaïl Drozdovski
- Mikhaïl Dieterichs
- Alexandre Doutov
- Ivan Aleksandrovitch Iline
- Nikolaj Judeniĉ
- Alekseï Maksimovitch Kaledine
- Vladimir Oskarovitch Kappel
- Aleksandr Kolĉak
- Lavr Kornilov
- Piotr Nikolaïevitch Krasnov
- Alexandre Pavlovitch Koutiepov
- Viatcheslav Naoumenko
- Sergueï Leonidovitch Markov
- Vladimir Zenonovitch Maï-Maïevski
- Evguéniï Miller
- Victor Leonidovitch Pokrovski
- Grigori Semenov
- Barono Roman von Ungern-Sternberg
- Ariadna Tyrkova-Williams
- Pjotr Vrangel
Vidu ankaŭ
- Alianca interveno en Rusio
- Blanka elmigrado
- Blanko
- Ĉeĥoslovakaj legioj
- Finna Enlanda Milito
- Kamil Giżycki
- Latvaj fusilistoj