Charles de Villette

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Charles de Villette
Persona informo
Charles, marquis de Villette
Charles de Villette
Naskiĝo 4-an de decembro 1736 (1736-12-04)
en Parizo
Morto 7-an de julio 1793 (1793-07-07) (56-jaraĝa)
en Parizo
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Familio
Edz(in)o Reine Philiberte de Varicourt vd
Profesio
Okupo politikistoĵurnalisto • poeto vd
Aktiva en Parizo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Kovrilpaĝo de Enfans de Sodome (1790), kie Villette estas ofte citata.

CharlesKarlo, markizo de Villette (naskiĝis la 4-an de decembro 1736 en Parizo, mortis la 7-an de julio 1793 samloke) estis franca verkisto kaj politikisto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

De riĉa kaj nobela familio, li studis juron. Tamen li forlasis tiun karieron kaj eniris en armeo kiel militisto. En 1765 li revenis en Parizo kaj skandalis, inter alia, per montrado de samseksemo kaj amikeco kun lesbanino sinjorino Raucourt. Li amikiĝis al Voltero, kiun multaj supozis lia patro. Poste li iĝis framasono. Poste li dediĉis sin al poezio, sed per iom banalaj poeziaĵoj.

Je la epoko de la Revolucio, li iĝis revoluciulo, publicisto kaj polemikisto. Tiam li sennobeliĝis al la nomo Charles Villette. Poste li mortis en 1793.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Éloge Historique de Charles V, Roi de France, Paris, Grangé, 1767.
  • Réflexions d’un maître-perruquier sur les affaires de l’État (1787).

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Jean Chrétien Ferdinand Hoefer, Nouvelle Biographie générale, t. XV, Paris, Firmin-Didot, 1855, p. 218-9.
  • Jeffrey Merrick, The Marquis de Villette and Mademoiselle de Raucourt: Representations of Male and Female Homosexuality in Late Eighteenth-Century France, ĉe « Homosexuality in Modern France », eld. Jeffrey Merrick and Bryant Ragan (New York, 1996), p. 30-53.
  • Patrick Cardon, Les Enfans de Sodome à l’Assemblée Nationale [1790], Lille, QuestionDeGenre/GKC, 2005. Comprend « Vie privée et publique du ci-derrière Marquis de Villette, citoyen rétroactif » ainsi que des miscellanées à son sujet (p. 129 ss.)
  • Simone kaj Jean-Charles Pigoni, Le Domaine de Villette - Pont-Sainte-Maxence, Creil, majo 2008.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]