Codex Vaticanus 2066

El Vikipedio, la libera enciklopedio
MANUSKIRIPTOJ UNCIALAJ DE LA NOVA TESTAMENTO
“Vaticanus 2066”
nomo = Vaticanus 2066
formo = uncialo
nombro laŭ Gregory.Aland = 046
simbolo =
teksto = Apokalipso de Johano
datado = 10-a jarcento
lingvo = greka
malkovro =
konservata = ĉe Biblioteko Apostola vatikana
dimensioj = 27,5 x 19 cm
tipo = teksta bizanca tipo
kategorio = V

Codex Vaticanus 2066 (aù laŭ Gregory-Aland: Kodekso 046, kaj laŭ Soden kodekso α 1070) estas unciala manuskripto de la Nova Testamento, paleografie datebla al la 10-a jarcento. [1]

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La Vaticanus 2066 formiĝas de dikaj folioj de 27,5 x 19 cm, entenantaj la preskaŭ kompleta tekston de la Apokalipson de Johano skribita sur kolumnoj 35-liniaj. [2]. Ĝia greko prezentiĝas kun la mildaj kaj krudaj spiritoj kaj akcentoj

Teksta kritiko[redakti | redakti fonton]

La teksto de la kodekso estas stile aranĝita laŭ la teksta bizanca tipo kaj Kurt Aland ĝin lokigis kategorio V

Iuj variantoj kompare kun subskribitaj tekstoj de aliaj kodeksoj:

  • 1:5
λυσαντι ημας εκ (nin liberigis el) — P18, אc, Codex Alexandrinus (A), Codex Ephraemi (C]) 2020, 2081, 2814
λουσαντι ημας απο (nin lavis el) — P, 046, 94, 1006, 1859, 2042, 2065, 2073, 2138, 2432
  • 1:6
βασιλειαν (regno) — א A 046 1854 2050 2351
βασιλεις (reĝoj) — P, ByzA
  • 8:8
ορος μεγα καιομενον
  • 22:14
ποιουντες τας εντολας αυτου (Tiuj kiuj praktikas liajn ordonojn) — 046, 94, 1611, 1854, 1859, 2042, 2065, 2073, 2138, 2432, 2814
πλυνοντες τας στολας αυτων (T iuj kiuj lavas siajn robojn) — Codex Sinaiticus (א), A, 1006, 2020, Minusklo 2053

Historio[redakti | redakti fonton]

La manuskripto estis priskribita kaj kontrolkomparita de Bianchini.[3] La vaticanus 2006 estas konservata en la Biblioteko Apostola Vatikana (BAV) (nombrata 2066) [4] en Romo.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft 1989, S. 123. ISBN 3-438-06011-6.
  2. Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, Vol. 1, Leipzig, Hinrichs, 1900, p. 121. ISBN.
  3. G. Bianchini, Evangeliarium quadruplex latinae versionis antiquae seu veteris italicae (Romo, 1749), Part 1, Vol. 2, p. dxxiv.
  4. Per tiu nombro estas jam indikita en ĉiuj retaj enciklopsdioj anstataŭ per 046 de Gregory-Aland kiel por aliaj kodeksoj uncialaj.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Esteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]