Danco
Danco estas mova socia aktiveco, praktikata precipe dum akompano de muziko. La danco povas enigi pli bonan humoron kaj ankaŭ ĝi estas esprimo de sentoj de dancisto, do ĝi povas esti konsiderata kiel speco de arto.
La estiĝo de danco estas metata en periodo de familia socio, kie ĝi potencigis ritajn ceremoniojn. Tiun ĉi funkcion ĝi havis ĝis malnovepoko, kiam al tiu ĉi funkcio aliĝis ankoraŭ arta funkcio. Tiutempe ne ekzistis danco en geopo, sed sole individua danco - arto aŭ danco grupa - rita.
En la 20-a jarcento estiĝis vico de konkursoj, kiuj diferenciĝas laŭ speco de danco. Kun la sistemo de konkursoj estiĝis ankaŭ sistemo de taksado por diversaj dancoj, tiu ĉi taksado estas fondita je kombino de subjektivaj impresoj (ĝojo el danco, esprimo en la vizaĝo, natureco ktp.) kaj je objektivaj faktoj kiel estas komplikeco de danca prezento kaj ties faro (precipe ĉe akrobataj dancoj oni taksas interrilaton inter intenco kaj faro).
Vidu balo.
Dancstiloj
- Anglaj kampardancoj
- Baleto
- Biodanza
- Dancsporto
- Klasika danco
- Klakdanco
- Nuntempa danco (=nuntempaj skoloj de klasika danco)
- Orientala Danco
- Popoldanco
- Rokenrolo
- Salona Danco
- Ventra danco
Dancoj
Paŝoj
Specialaj movoj
Listo de dancistoj
popolaj
klasikaj
aliaj
Aparta temo de danco estas arta sketado.
Rilataj temoj
Proverbo
Ekzistas pluraj proverboj pri danco en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ Facile estas danci, se la feliĉo kantas. ” „ Danci kiel kato ĉirkaŭ poto. ” „ Danci laŭ ies fajfilo. ”