Datumbaza normigo
Datumbaza normigo estas teĥniko por dezajno de datumbazoj. Ĝi servas du celojn: la efika uzado de memoro kaj la evito de multnombra konservado de la samaj datumoj, ebla fonto de eraroj.
Rilataj datumbazoj[redakti | redakti fonton]
La teĥniko de datumbaza normigo estas speciale uzata en rilataj datumbazoj. La vorto "rilato" indikas, ke la rilato inter la datumoj estas parto de la datumbazo. La rilatoj inter la datumoj en komputilaj datumbazoj estas gardataj fare de programara intertavolo, la RDBMS.
Nula normformo (0NF)[redakti | redakti fonton]
Unua normformo (1NF)[redakti | redakti fonton]
Dua normformo (2NF)[redakti | redakti fonton]
Tria normformo (3NF)[redakti | redakti fonton]
Rilato konformiĝas al 3NF se ĝi konformiĝas al 2NF kaj ne enhavas transitivajn dependecojn.
- konformiĝas al la dua normformo
- ĉiuj ecoj kiuj ne apartenas al ŝlosilo ne dependas al neŝlosila eco
Boyce-Codd-normformo (BCNF)[redakti | redakti fonton]
Rilato konformiĝas al BCNF se ĉiu determinanto estas kandidata ŝlosilo.
- konformiĝas al la tria normformo
- ne estas transitivaj dependecoj, do neniu ŝlosilo enhavas informojn pri alia ŝlosilo ene de la sama tabelo, krom pri la tuta ĉefa ŝlosilo
Kvara normformo (4NF)[redakti | redakti fonton]
Rilato konformiĝas al 4NF se ĝi konformiĝas al BCNF kaj ne enhavas multnombrajn funkciajn dependecojn.
- konformiĝas al la Boyce-Codd-normformo
- ne enhavas multnombran funkcian dependecon
Kvina normformo (5NF)[redakti | redakti fonton]
- konformiĝas al la kvara normformo
- ĉiu dependeco enhavas ŝlosilon por la rilato