Dániel Antal
| Dániel Antal | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 20-an de julio 1901 en Satu Mare | |
| Morto | 22-an de februaro 1972 (70-jaraĝa) en Kluĵo | |
| Tombo | Tombejo Házsongárd vd | |
| Lingvoj | rumana vd | |
| Ŝtataneco | Rumanio vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto vd | |
| Laborkampo | plantoscienco • pomologio vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
ANTAL Dániel estis rumanuja hungara agronomo, instruisto naskiĝinta en Transsilvanujo en Satmaro la 20-an de junio 1901 kaj mortinta en Kluĵo la 22-an de februaro 1972.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Antal finis agrokulturan akademion en Debreceno kaj revenis en sian naskiĝurbon, kie li estis oficisto, poste agronomo en Berchieşu, pli poste en Deĵo. Ekde 1950 li estis profesoro en la instituto pri agroscienco de Kluĵo.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Dedrádszéplak helyzetképe (Dés, 1941);
- Ültessünk gyümölcsfát (Bukarest, 1949);
- Növényterméstani jegyzetek (Cluj-Kolozsvár, 1952–53);
- Gyümölcstermesztés (Bukarest, 1954);
- Család és szolgálat (memoraĵoj, enkonduko Edgár Balogh, Bukarest, 1971);
- Antal Márton indulása. Historia rakonto (pretigita por presejo de Miklós Kassay, Bukarest, 1976.
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Magyar Életrajzi Lexikon