Eanflaed
| Eanflaed | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 19-an de aprilo 626 en Deira | ||||
| Morto | 704 en Whitby Abbey | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Lingvoj | angla vd | ||||
| Ŝtataneco | Northumbria vd | ||||
| Familio | |||||
| Patro | Edwin vd | ||||
| Patrino | Aethelburg vd | ||||
| Edz(in)o | Oswiu vd | ||||
| Infanoj | Aelflaed • Osthryth • Aelfwine • Ecgfrith vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | monaĥino vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Eanflaed (n. la 19-an de aprilo 626, m. verŝajne la 11-an de decembro 704) estis edzino de Oswiu, reĝo de Northumbria, kaj post ties morto abatino de Whitby. Ŝi estis anglosaksa sanktulino.
Infanaĝo[redakti | redakti fonton]
Ŝiaj gepatroj estis Edwin, reĝo de Northumbria, kaj Aethelburg de Kent. Aethelburg estis kristano, sed ne Edwin ĝis la nasktago de Eanflaed. Laŭ la anglosaksa historiisto Bede, tiun tagon dungmurdisto sendita de Cwichelm, reĝo de Wessex, malsukcese penis mortigi Edwin. Paulinus, episkopo de Jorko, persvadis Edwin konsenti al la bapto de Eanflaed (kune kun 11 aliaj anoj de la reĝa domanaro), kaj Edwin ĵuris ke, se li venkus Cwichelm, li konvertiĝus. Edwin ja venkis, kaj en 627 baptiĝis.
La saman jaron Penda, reĝo de Mercia, venkis Edwin, kiu mortis dum la batalo. Aethelburg kaj Paulinus fuĝis kun Eanflaed al Kent kie ŝia frato Eadbald regis. Tie Eanflaed pasis sian infanaĝon.
Edziĝo[redakti | redakti fonton]
En 642 Oswiu, reĝo de Northumbria, sendis pastron al Kent, tiam regata de Eorcenberht, por peti edziĝon al Eanflaed. Ne certas kiam la nupto okazis. Per la edziĝo Oswiu sendube esperis plifortigi aliancon kontraŭ Mercia. Tamen Northumbria mem disiĝis: ne post 644 Oswin, kuzo de Eanflaed, iĝis reĝo de Deira, kaj Oswiu retenis nur Bernicia.
Abatejo Gilling[redakti | redakti fonton]
En 651 generalo de Oswiu mortigis Oswin. Eanflaed persvadis sian edzon doni bienon por Abatejo Gilling ĉe la loko kie Oswin mortis. La unua abato estis Trumere, kiu estis parenco de Oswin. Tiel oni evitis revenĝon.
Sankta Wilfrid[redakti | redakti fonton]
Eanflaed estis patrono de Sankta Wilfrid kiam tiu alvenis al la kortego, kaj kiam li deziris eliri, ŝi rekomendis lin al ŝia kuzo Hlothere, reĝo de Kent.
Abatino kaj Sanktulino[redakti | redakti fonton]
Post la morto de Oswiu en 670, Eanflaed eniris la abatejon de Whitby. Post la morto en 680 de ŝia parenco Hilda de Whitby ŝi iĝis abatino kune kun sia filino Aleflaed. Ŝi mortis verŝajne la 11-an de decembro 704 kaj entombiĝis en sia abatejo. Laŭ Vilhelmo de Malmesbury ŝiaj restaĵoj estis poste translokigataj al Abatejo Glastonbury.
Idoj[redakti | redakti fonton]
La familia vivo de Oswiu estis iom komplika. Tamen verŝajnas ke li kaj Eanflaed havis kvar gefilojn:
- Ecgfrith, kiu sekvis Oswiu kiel reĝo de Northumbria
- Aelfwine, reĝo de Deira de 670 al 679
- Osthryth, kiu edziĝis al Aethelred la 1-a, reĝo de Mercia
- Aelflaed, kiu iĝis abatino de Whitby kune kun sia patrino