Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj
La arkeologia ejo de Troizen, Peloponezo, Grekujo
La arkeologia ejo de Troizen, Peloponezo, Grekujo
La arkeologia ejo de Troizen, Peloponezo, Grekujo
ekoregiono • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso • One Earth Ecoregion [+]

LandojGrekio, Turkio, Nord-Makedonio, Bulgario

Areo126 377 km² (12 637 700 ha)

Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj (Tero)
Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj (Tero)
Situo de la ekoregiono.
Vikimedia Komunejo:  Aegean and Western Turkey sclerophyllous and mixed forests [+]
vdr
Turka marbordo apud Dalaman.

La egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la mediteranea ekoprovinco de la palearktisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Ĝi estas parto de la tutmondaj 200-regiono "mediteranea regiono kaj de la biodiverseco-riĉaĵejo "mediteranea baseno". La ekoregiono grandparte kongruas kun samnoma ekoregiono difinita de la Eŭropa Vivmedia Agentejo. Biome ĝi apartenas al mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj de Bulgarujo, Grekujo, Nord-Makedonujo kaj Turkujo.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La ekoregiono okupas areon de 133 500 kvadrataj kilometroj en la marbordaj ebenaĵoj de la okcidento de Turkujo, inkludanta mallarĝan zonon laŭlonge de la nordorienta marbordo de Marmora Maro, kaj de kontinenta Grekujo (escepte de la ekstrema nordokcidento) , kaj en la insuloj de Egea Maro. Krome, ĝi etendas landinternen ĝis ĝi atingas la limon de Grekujo kun Bulgarujo kaj kun Nord-Makedonujo.

La klimato estas mediteranea.

Flaŭro[redakti | redakti fonton]

Kelkaj originaj arbaroj de la malgrandazia pino (Pinus brutia) ankoraŭ ekzistas. El la maloftaj kaj minacataj specioj citendas la orientan likvidambaron (Liquidambar orientalis) kaj la teofrastan palmon (Phoenix theophrastii).

Faŭno[redakti | redakti fonton]

La endanĝerigata kareto (Caretta caretta) demetas ovojn en la regiono. El la mamuloj troviĝas la ruĝa vulpo (Vulpes vulpes), la griza lupo (Canis lupus) kaj la apro (Sus scrofa). Estas multaj birdospecioj, kaj loĝantaj kaj migrantaj. El ili troviĝas endanĝerigataj specioj kiaj pigmea kormorano (Phalacrocorax pygmeus), krispa pelikano (Pelecanus crispus), blankkapa anaso (Oxyura leucocephala) kaj malgranda turfalko (Falco naumanni).

Endemiismoj[redakti | redakti fonton]

Stato de konservado[redakti | redakti fonton]

La ekoregiono estas krize endanĝerigata. Ĝi estas tre degradita kaŭze de jarcentoj da densa loĝantaro.

Protekto[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]


Palearktisaj mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj
PA1201 Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj  Bulgario,  Grekio,  Nord-Makedonio,  Turkio
PA1202 Anatoliaj koniferaj kaj deciduaj miksarbaroj  Turkio
PA1203 Kanariaj sekaj duonarbaroj kaj arbaroj  Hispanio
PA1204 Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj  Francio
PA1205 Kretaj mediteraneaj arbaroj  Grekio
PA1206 Kipraj mediteraneaj arbaroj  Kipro
PA1207 Orient-mediteraneaj koniferaj-sklerofilaj-foliarbaj arbaroj  Israelo,  Jordanio,  Libano,  Sirio,  Turkio
PA1209 Iberaj sklerofilaj kaj kvazaŭdeciduaj arbaroj  Hispanio,  Portugalio
PA1210 Iliraj deciduaj arbaroj  Albanio,  Bosnio kaj Hercegovino,  Kroatio,  Grekio,  Italio,  Slovenio
PA1211 Italaj sklerofilaj kaj duondeciduaj arbaroj  Francio,  Italio
PA1212 Mediteraneaj sekaj duonarbaroj de akacio kaj arganio  Alĝerio, Kanarioj ( Hispanio),  Maroko
PA1213 Mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo  Alĝerio,  Egiptio,  Libio,  Maroko,  Tunizio
PA1214 Mediteraneaj nordafrikaj arbaroj kaj duonarbaroj  Alĝerio,  Libio,  Maroko,  Tunizio,  Hispanio
PA1215 Nordorient-hispanaj kaj sud-francaj mediteraneaj arbaroj  Francio,  Hispanio
PA1217 Pind-montaraj miksaj arbaroj  Albanio,  Grekio,  Nord-Makedonio,  Serbio
PA1220 Sud-anatoliaj koniferaj kaj deciduaj montarbaroj  Israelo,  Libano,  Sirio,  Turkio
PA1222 Tirenaj-adriatikaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj  Francio,  Italio,  Kroatio

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]