Ekscepcio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En jurisprudenco, ekscepcio[1] (latine exceptio) estas rimedo, per kiu akuzito asertas ke la tribunalo ne juĝu la kazon.

Ekscepcio en Romia juro[redakti | redakti fonton]

La Romia juro agnoskis plurajn tipojn de ekscepcioj:

  • ekscepcio pro trompo (latine exceptio doli): la akuzito asertas, ke la akuzanto trompas, kaj tiel ne rajtas juran protekton.
    • ekscepcio pro aktuala trompo (latine exceptio doli praesentis): trompo okazanta dum la proceso mem.
    • ekscepcio pro okazinta trompo (latine exceptio doli praeteritis): trompo okazinta antaŭ la proceso mem.
  • ekscepcio pro timo (latine exceptio metus): la akuzito asertas, ke ŝ/li estis perforte devigita mensogi.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]