Elio Donato

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Aelius Donatus
(320-380)
Donatus minor, 1507
Donatus minor, 1507
Persona informo
Naskiĝo 320
en Nordo de Afriko
Morto 380
en Romo,  Italio
Lingvoj latina
Ŝtataneco Roma regno
Okupo
Okupo verkisto • poeto • gramatikisto
Verkoj Ars grammatica
vdr

Elio Donato (320-380) estis itala gramatikisto, latinisto, retorikulo, ekzegezisto, komentariisto pri Publius Terentius Afer kaj Vergilio[1]. Li estis la plej tiama influhava gramatikisto, kiel pruvas la titoloj excellentissimus gramaticus, clarissimus grammaticus kaj honoratissimus grammaticus al li atribuitaj[2]. Supozeble el afrika origino, li instruis retorikon kaj inter siaj lernantoj troviĝas Sankta Hieronimo[3] kaj Tiranio Rufino. Dum la Mezepoko, la latina gramatikisto Elio Donato, kvankam naciano, estis alte estimita, precipe de Sankta Hieronimo[4], kiu orgojle parolis pri li kiel sia instruisto.

Elio Donato en la Nurenberga Kroniko.

Elektita verkaro[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]