Émile Verhaeren
Literaturo > Franclingva literaturo < Belgio
Emile VERHAEREN [emIL verHARen] (naskiĝis en Sint-Amands, Belgio la 21-an de majo 1855, mortis en Rouen, Francio la 27-an de novembro 1916) estis franclingva belga poeto. Lia poezio per versoj, ofte "liberaj", t. e. neregulaj, iniciatis urban lirismon kantante pri la unua industria revolucio, sed ankaŭ pri la mizeroj de la simplaj homoj.
Ĉefaj poemaroj:
- Les Flamandes (la flandrinoj) 1884
- Les moines (la monaĥoj) 1886
- Les soirs (la vesperoj) 1887
- Les débâcles (la malvenkaĉoj) 1888
- Les flambeaŭ noirs (la nigraj torĉoj) 1891
- Les campagnes hallucinées (la stuporrevecaj kamparoj) 1893
- Les villes tentaculaires (la vastiĝantaj urboj) 1895
- Les heures claires (klaraj horoj) 1896
- Les visages de la vie (vizaĝoj de l'vivo) 1899
- Les forces tumultueuses (la malordaj fortoj) 1902
- La multiple splendeur (la multspeca belego) 1906
- Les rythmes souverains (la superegantaj ritmoj) 1910
- Les ailes rouges de la guerre (ruĝaj flugiloj de l'milito) 1916
rete legebla en Esperanto: