Endre Pálffy

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Endre Pálffy
Persona informo
Naskiĝo 12-an de marto 1908 (1908-03-12)
en Toplița
Morto 16-an de novembro 1975 (1975-11-16) (67-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét vd
Lingvoj rumana vd
Ŝtataneco Rumanio vd
Alma mater Reformed College of Târgu Mureș • "King Ferdinand I" University vd
Profesio
Okupo verkisto • literaturhistoriisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

PÁLFFY Endre (palfi) estis hungara literaturhistoriisto. Li naskiĝis en Maroshévíz la 12-an de marto 1908 kaj mortis en Budapeŝto la 16-an de novembro 1975).

Biografio[redakti | redakti fonton]

Pálffy finis siajn studojn en Kluĵo kaj en Parizo en Sorbonne. En 1931 li ricevis diplomon de instruisto pri la rumana kaj franca lingvoj. Ekde 1931 li instruis en Nagyenyed. Inter 1937–40 Nicolae Iorga invitis lin prelegi al liberuniversitato de Vălenii de Munte. Inter 1941-1945 li instruis en Naszód kaj estis ankaŭ direktoro. Ekde 1945 en Budapeŝto li laboris en Religia kaj Publikafera Ministerio. Inter 19491955 li instruis en Pedagogia Altlernejo de Budapeŝto. Ekde 1955 li estis docento de rumana katedro ELTE kaj postmorta universitata profesoro (1976). Por 5 jaroj li ĉefredaktis la rumanlingvan semajngazeton Foaia Noastră.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Magyar nyelvtan és olvasókönyv a román tannyelvű gimnáziumok 1., valamint a polgári iskolák felső osztályai számára (kun Béla Kelemen, Bp., 1941);
  • Istoria literaturii române pentru clasa a 3-a medie. Manual provizoriu (Domokos Sámuellel, Bp., 1953);
  • Istoria literaturii române pentru clasa a 2-a scolilor medii (Kun Sámuel Domokos, Bp., 1955);
  • A román irodalom a 20. században (Bp., 1957);
  • A román irodalom története (Bp., 1957);
  • Román társalgási könyv (Bp., 1960);
  • A román irodalom története (Aldono: Sándor Kozocsa kaj György Radó: A román irodalom Magyarországon, Bibliográfia; Bp., 1961);
  • George Coșbuc élete és költészete (Bp., 1973).

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Sziklay László: P. E. A román irodalom története (Világirod. Figyelő, 1962. 4. sz.);
  • Mészáros György: Istoria literaturii române (Foaia Noastră, 1962. V. 1.);
  • Gáldi László: P. E. A román irodalom története (Filológiai Közlöny, 1963);
  • Beke György: P. E. (A Hét, 1975. dec. 26.);
  • Vita Zsigmond: P. E. halálára (Utunk, 1976. jan. 16.).

Fonto[redakti | redakti fonton]

Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.