Sângeorgiu de Pădure
(Alidirektita el Erdőszentgyörgy)
| Sângeorgiu de Pădure | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||
| urbeto en Rumanio | |||||
|
| |||||
| Blazono | |||||
| Administrado | |||||
| |||||
| Poŝtkodo | 547515 | ||||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
| Demografio | |||||
| Loĝantaro | 4 875 (2021) [+] | ||||
| Loĝdenso | 1 loĝ./km² | ||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 46° 26′ N, 24° 51′ O (mapo)46.43027777777824.841666666667Koordinatoj: 46° 26′ N, 24° 51′ O (mapo) [+] | ||||
| Areo | 7142 km² ( 714 200 ha) [+] | ||||
| Horzono | UTC+02:00 [+] | ||||
| |||||
| |||||
|
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo Sângeorgiu de Pădure [+]
| |||||
Sângeorgiu de Pădure [sınĝorĝu de pǝdure] (hungare: Erdőszentgyörgy (erdosentdjordj), germane: Sankt Georgen auf de Heide) estas urbo en Rumanio sudoriente de Târgu Mureș. Administre apartenas al ĝi Bezid, Bezidu Nou.
Loĝantaro[redakti | redakti fonton]
En 1910 ĝi havis 2 571 loĝantojn (hungaroj, rumanoj); en 1992 4 794 (69% hungaroj).
Historio[redakti | redakti fonton]
Ĝia unua mencio skribe estas en 1332 kiel ekleziejo. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario, Maros-Torda. Ĝi fariĝis denove urbo en 2003.
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Magyar nagylexikon, 1-18., 1993-2004, Budapest.
- Loknomvortaro de Transilvanio kaj de Moldavio (Rumanio)
Ĝemelurbo[redakti | redakti fonton]
Komunumoj de Sankta Georgo en Transilvanio[redakti | redakti fonton]
La ceterajn en Hungara reĝlando vidu: Bácsszentgyörgy!
Komunumoj pri erdő (=arbaro) en Hungara reĝlando[redakti | redakti fonton]
| Erdőalja | Erdőbénye | Erdőcsinád | Erdőd | Erdőfüle | Erdőgyarak | Erdőhorváti |
| Erdőkertes | Erdőkövesd | Erdős | Erdőskerek | Erdősmárok | Erdősmecske | Erdőszáda |
| Erdőszakál | Erdőszengyel | Erdőszentgyörgy | Erdőtarcsa | Erdőtelek |
Trivialeco[redakti | redakti fonton]
- Claudia Rhédey (redei) grafino (1804-1841), la prapraavino de Elizabeto la 2-a (Britio) naskiĝis tie.
Renomaj personoj[redakti | redakti fonton]
- Péter Bodor (22-a de junio 1788 - Kolozsvár, 17-a de aŭgusto 1849): ĉiofaristo, la inventinto de la muzikinta puto en Târgu Mureș.
- Katalin Cseh (*1961): poetino.
- József Deáki Filep (4-a de aŭgusto 1681 - 13-a de oktobro 1748): reformita eklezia verkisto.
- Viktor Dátu (*13-a de junio 1932): pentristo.
- Zoltán Dósa (n. 5-a de septembro 1968): psikologo, universitata instruisto
- Aladár Garda (n. Sângeorgiu de Pădure, 2-an de februaro 1948) rumanuja hungara grafikisto, tekstilisto.
- Mária Ercsey-Ravasz (1980) fizikistino.
- Kálmán Györffi (*26-a de marto 1945): verkisto.
- János Kiss (soldato) (24-a de marto 1883 – Budapest, 8-a de decembro 1944): vicgeneralo.
- Rozália Lőrinczi (*9-a de decembro 1968): marionetaktorino.
- Márton-Attila Miklós: radikskulptisto
- Vilmos Miklóssy-Vári d-ro (2-a de marto 1947- Budapest, 2-a de januaro 2007): muzeologo, botanikisto.
- András Némethi, matematikisto
- Béla P. Jánossy (20-a de oktobro 1883 – 23-a de aprilo 1945, Cluj): verkisto, poeto, kritikisto, redaktoro.
- István Pintér D. (n. 7-a de septembro 1964): publicisto, poeto.
- Rudolf Schuller (2-a de junio 1916 - Kluĵo, 30-a de januaro 1995) tradukisto, verkisto
- Irén Simonfy (n. 17-a de septembro 1935): pentristino.
- Zoltán Szabó (Judóka) (*24-a de majo 1952): pentristo.
- József Székely (8-a de februaro 1929 - 22-a de majo 2006, Odorheiu Secuiesc): skulptisto.
- Sándor Szekeres-Lukács, hungara juristo.
- József Szentgyörgyi, Weisz (24-a de februaro 1824 – Budapest, 10-a de marto 1901): kuracisto, meteologo.
- László Szentgyörgyi (n. 1957): ĵurnalisto, poeto
- Mónika Tar (n. 28-a de aŭgusto 1979) aktorino.