Ethel Smyth

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ethel Smyth
Persona informo
Naskonomo Ethel Mary Smyth
Naskiĝo 22-an de aprilo 1858 (1858-04-22)
en Sidcup, Londono
Morto 8-an de majo 1944 (1944-05-08) (86-jaraĝa)
en Woking
Lingvoj anglafrancagermana
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando (Britio)
Alma mater Altlernejo por Muziko kaj Teatro „Felix Mendelssohn Bartholdy“ Lepsiko
Familio
Patro John Hall Smyth
Patrino Emma Struth
Frat(in)o Mary Smyth Hunter
Okupo
Okupo komponisto • libretisto • dirigento • aŭtobiografo • sufrageto • verkisto • aktivisto pri virinaj rajtoj • sufrageto • flegisto
Verkoj Der Wald
The March of the Women
The Boatswain's Mate
The Prison
Mass in D
Fête Galante
TTT
Retejo https://www.ethelsmyth.org
vdr

Ethel Mary Smyth (n. 23-an de aprilo 1858 en Sidcup; m. 8-an de majo 1944 en Woking) estis angla komponistino, dirigentino, verkistino kaj kunluktanto de la brita sufragetomovado.

John Singer Sargent: Ethel Smyth, kretodesegnaĵo de 1901 (National Portrait Gallery (London))

La vivon de Ethel Smyth stampis la volo venki kiel komponistino kaj kiel tial gajni la agnoskon de la publiko. Male al siaj muzikkreantaj antaŭuloj Clara SchumannFanny Hensel nask. Mendelssohn, kiuj ja „pretere“ komponis, Ethel Smyth pretendis esti taksita je sia laboro tiel samvalora kiel ŝiaj viraj kolegoj kaj vivi de tiu. La kompona verkaro de Ethel Smyth entenas simfoniaĵojn, ĉambromuzikon, ĥorkomponaĵojn kaj operojn. Ŝia plej konata opero estas The Wreckers. Ŝia plej konata komponaĵo tamen estas The March of Women, kiu fariĝis himno de la angla inmovado.

Verkaro[redakti | redakti fonton]

Komponaĵoj (elektaĵo)[redakti | redakti fonton]

Instrumenta muziko[redakti | redakti fonton]

  • Pianosonato no 2 f#-minora „Geistinger Sonate“ (1877)
  • Arĉkvinteto E-maĵora op. 1 por 2 violonoj, vjolo kaj 2 violonĉelo (1883), unua prezentado (up) Gewandhaus Lepsiko, 26-an de januaro 1884
  • Sonato a-minora op. 7 por violono kaj piano (1887), up Gewandhaus Lepsiko, 20. November 1887 (kun Adolph Brodsky kaj Fanny Davies)
  • Simfonio por malgranda orkestro (1878-1884)
  • Arĉkvinteto b-minora (1884)
  • Kvin ĥoralpreludoj por orgeno (1887)
  • Sonato a-minora op. 5 (1887), up 8-an de decembro 1926
  • Serenado en D (1889-90)
  • Arĉkvarteto e-minora (1914)
  • Du trioj por violono, hobojo kaj piano (1927)
  • Variacioj pri „Bonny Sweet Robin“ por fluto, hobojo kaj piano (1928)
  • Konĉerto por violono, korno kaj orkestro (1928)

Kantmuziko[redakti | redakti fonton]

  • „Eight Songs“ por kantvoĉo kaj piano laŭ germanaj tekstoj (1879)
  • Lidoj kaj baladoj op. 3 por kanto kaj piano (1886)
  • „Meso en D“ (dt. „Messe in D“), up Royal Albert Hall London, 1893
  • „Hey Nonny No“ por ĥoro kaj orkestro (1911)
  • „Songs of sunrise“ por inĥoro akapela (1911)
  • „Sleepless dreams“ por ĥoro kaj orkestro, 1912
  • „The Prison“ por soloistoj, ĥoro kaj orkestro (1930)

Operoj[redakti | redakti fonton]

  • „Fantasio“, libreto laŭ Alfred de Musset de Henry Brewster, up Kortega Teatro Vejmar, 1898
  • „Der Wald“, up Ŝtata Opero Unter den Linden Berlino, 9-an de aprilo 1902
  • „The Wreckers“, up Nova Teatro Lepsiko, 11-an de novembro 1906
  • „The Boatswain's Mate“, up Shaftesbury Teatro Londono, 28-an de joanuar 1916

Traktaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Impressions that remained. Londono/Novjorko 1919/1944.
  • Streaks of life. Londono/ Novjorko 1921.
  • What happened next.
  • A three-legged tour in Greece. Londono 1928.
  • A final burning of boats. Londono/ Novjorko 1928.
  • Female piping in Eden. Londono/ Novjorko 1933.
  • As time went on. Londono/ Novjorko 1935.
  • Beecham and Pharao. Londono 1935.

Sondiskaro (elektaĵo)[redakti | redakti fonton]

  • Mass in D, Mrs. Waters' Aria from The Boatswain's Mate, The Marcho of the Women. Eiddwen Harrhy, Janis Hardy, Dan Dressen, James Bohn, The Plymouth Music Series Chorus and Orchestra, Leitung: Philip Brunelle. Virgin Classics 1991.
  • Kammermusik und Lieder Vol. 1–4: Violinsonate a-Moll op.7, Cellosonaten a-Moll op.5 und c-Moll, Streichquintett E-Dur op.1, Streichquartett e-Moll, Lieder, Balladen, Three Moods of the Sea, Doppelkonzert für Violine, Horn und Klavier, Céline Dutilly, Renate Eggebrecht, Franz Draxinger, Friedemann Kupsa, Melinda Paulsen, Maarten Koningsberger, Kelvin Grout. Troubadisc 1992-1997.
  • The Wreckers. Anne-Marie Owens, Justin Lavender, Peter Sidhom, David Wilson-Johnson, Judith Howarth, Anthony Roden u. a., Huddersfield Choral Society, BBC Philharmonic, Leitung: Odaline de la Martinez. Conifer Records 1994.
  • Complete Piano Works. Liana Serbescu. cpo 1995.
  • Konzert für Violine, Horn und Orchester. Saschko Gawriloff, Marie-Luise Neunecker, Radio-Philharmonie Hannover des NDR, Leitung: Uri Mayer. Koch Classics 1995 (auf Horn Concertos/Hornkonzerte).
  • Konzert für Violine, Horn und Orchester, Serenade in D. Sophie Langdon, Richard Watkins, BBC Philharmonic, Leitung: Odaline de la Martinez. Chandos Records 1996.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Brohm, Michaela: Die Komponistin Ethel Smyth (1858 - 1944): Ursachen von Anerkennung und Misserfolg. Eine Untersuchung zum Spannungsfeld zwischen biographisch-psychosozialen, werkimmanenten und historischen Faktoren. Berlin 2007, Rhombos-Verlag 352 S., ISBN 978-3-938807-46-0
  • Eva Rieger: Bleibende Eindrücke. Nachwort zu: Ein stürmischer Winter. Bärenreiter, Kassel 1988. ISBN 3-7618-0923-9 (Essay über Ethel Smyth)
  • Eva Rieger: Frau, Musik und Männerherrschaft. Ullstein, Berlin 1981, Furore, Kassel 1988. ISBN 3-9801326-8-4
  • Christopher St. John: Ethel Smyth. A Biography. Longmans Green and Co., London 1959.
  • Bruno Walter: Thema und Variationen – Erinnerungen und Gedanken. Bermann-Fischer, Stockholm 1947, Fischer, Frankfurt am Main 1988. ISBN 3-10-390502-5
  • Eva Weissweiler: Komponistinnen aus 500 Jahren. Eine Kultur- und Wirkungsgeschichte in Biographien und Werkbeispielen. Fischer, Frankfurt am Main 1981. ISBN 3-596-23714-9
  • Hermione Lee: Virginia Woolf. Fischer Verlag, Frankfurt a. M. 1999. Als Taschenbuch 2006: ISBN 3-596-17374-4. Enthält Schilderungen der Freundschaft zu Virginia Woolf.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]