Eugène Herpin
| Eugène Herpin | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 11-an de aprilo 1860 en Saint-Malo |
| Morto | 22-an de februaro 1942 (81-jaraĝa) en Saint-Malo |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio |
Memorigilo 
| |
| Familio | |
| Infano | Marie-Thèrese Herpin |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto |
Eugène Herpin, naskiĝinta la 11-an de aprilo 1860 en Saint-Malo[1], mortinta en Paramé[1] (nun en Saint-Malo) la 22-an de februaro 1942[2] estis loka franca advokato kaj historiisto. Li inventis la nomon Côte d’Émeraude[2].
Biografio[redakti | redakti fonton]
La origino de lia familio estis Saint-Malo. li estis filo de notario[1], mem filo de Julien Marie Herpin, korsara kapitano. Lia patrino naskita kun la nomo Thérèse Doley estis filino de ŝipposedanto[1]. Li estis lernejano en Kolegio de Saint-Malo kaj poste studis filozofion en Saint-Vincent en Rennes. Li portempe instruis retorikon antaŭ ol komenci jurstudojn[1]. Poste li komencis karieron de juĝisto per unua posteno en Vannes[1] post estinta sekretario de la prezidanto de tribunalo de Rennes. Poste li fariĝis advokato kaj instaliĝis en Saint-Malo, je 9 rue d'Asfeld. Eugène Herpin, dufoje estis ĉefadvokato de la urba advokatordeno[1].
Ekde 1886, li skribis por Le Salut, poste fariĝis ĉefredaktoro de gazeto Côte d'Émeraude. En 1900, li kunfondis kun Jean-Marie Hamon[1], urbestro de Saint-Malo, la Societon pri historio kaj arkeologio de la arondismento de Saint-Malo, kiun li prezidis en 1902-1903, 1908-1909 kaj 1922-1923.
En 1890, li baptis la regionon per la nomo Côte d’Émeraude: « La teinte de la mer, la verdure des arbres qui s'y reflètent, toute cette étrange symphonie de verts différents, m'a fait appeler notre cote la Côte d'Émeraude[1].»
Eugène Herpin skribis multajn historiajn kaj turismajn librojn pri Saint-Malo kaj ties regiono.
Patro de Marie-Thèrese Herpin[1] (1892-1962), skribistino inter la du mondmilitoj.
Tabulo memorigas pri li sur muro, kie situis lia malnova domo de Grand Choisy, en Paramé[2].
Eldonoj[redakti | redakti fonton]
- La Cathédrale et l'Ancien Diocèse de Saint-Malo, 1894
- La Côte d'Émeraude - Saint-Malo et ses Souvenirs, eldoninto "Ed° Caillères", Rennes, 1894, II-502 p.
- Histoire du Collège de Saint-Malo, kunlabore kun H. Hervot, abbé Mathurin et G. Saint-Mleŭ, presejo Saint-Yves, Ploërmel, 1902, 389 p.
- Guide du touriste à Dinard et ses environs, Rennes, 1897
- L'abbé Jean-Marie de La Mennais... ses grandes idées et ses grandes œuvres, Ploermel, 1900
- La Côte d'Emeraude, avec 106 vues photographiques, Saint-Malo, 1902
- Noces et baptêmes en Bretagne, eldoninto "Ed° Plihon", Rennes, 1904
- Madame des Bassablons, 1905
- Mahé de la Bourdonnais et la Compagnie des Indes, eldoninto "Ed° R. Prud'homme", Saint-Brieuc, 1905, 265 p. (Reeldonita de "La Découvrance", Rennes, 1997)
- Vieilles chansons de Saint Malo, 1909 (beletraj romancoj fariĝintaj popularaj, kantoj de Novteraj fiŝistoj, kanzonoj pri loka historio, cirkonstancaj kantoj)
- Armand de Chateaubriand, l'ami des vagues, Parizo, 1910
- La Côte d'Émeraude - jadis et aujourd'hui, eldoninto "Ed° J. Haize", Saint-Servan, 1914, (Reeldonita de "La Découvrance", Rennes, 1994).
- Histoire de la ville de Saint-Malo - Depuis son origine jusqu'à la Révolution. 1927, eldoninto "La Découvrance"
- Guide du Touriste à Saint-Malo, 1927
- Saint-Malo sous la Révolution - 1789-1800, Presejo "Riou-Reuzé", Rennes, Ed° Maurice Guérin, Saint-Malo, 1931, 402 p. (Reeldonita de "La Découvrance", Rennes).
- Souvenirs d'un bourgeois de Saint-Malo, eldoninto "La Découvrance"
- Mémoires du chevalier de Fréminville, Parizo
Du poemaroj[1] :
- La Chanson d'Emeraude (1933)
- Les Cloches sous-marines (1935)
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Herpin (Eugène) en libro Saint-Malo, 2000 ans d'Histoire de Gilles Foucqueron, 793-a p., (ISBN 2-9500304-5-9), 1999
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Une nouvelle plaque à la mémoire d'Eugène Herpin - Saint-Malo", merkrede la 12-an de januaror 2012, sur TTT-ejo de gazeto "Ouest-France"
