Fenicinoj
| Φοίνισσαι | |
|---|---|
| dramatic work | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Eŭripido |
| Lingvoj | |
| Lingvo | antikva greka lingvo |
| Eldonado | |
| Ĝenro | Helena tragedio |
La fenicinoj (greklingve Φοίνισσαι, Fòinissai, estas la titolo de greka tragedio de dramisto Friniko. Ĝi estis unufojon ludita en la “tragedia” agono de la Grandaj dioniziadoj de 476 a.K., kie la trilogio en kiu la Fenicinoj estis inkluzivita gajnis la venkon.[1] La protekta funkcio de financanto estis konfidita ĉifoje al Temistoklo.[2]
Temas pri la dua tragedio konstruiĝinta sur historio kreita de Friniko, iniciatinto de la ĝenro, post la kapto de Mileto de 494 a.K.[3] La verko celebras, fakte, la batalon de Salamino, okazinta en 480 a.K., en kiu la atena sciparmeo preparita laŭvole de reganto Temistoklo estis detruinta, spite de sia nombra malsupereco, la potencan persan sciparmeon.
La sama temo estos reprenita nur kvar jarojn poste , 472 a.K., de Esĥilo en liaj Persoj. La verko de Friniko radike diferenciĝas, tamen, el tiu de Eshilo ĉar la Frinika bazigas sur la reprezentado de la sufero de finicaj virinoj plorantaj la morton de sias edzoj, maristoj de la Kseksa sciparmeno falintaj en batalo.[4]
De la Fenicinoj konserviĝis nur malgrandaj fragmentoj[5]
Notoj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Kritika eldono de la fragmentoj
- Bruno Snell, Tragicorum Graecorum fragmenta. Vol. I, Gottingen, 1971.
- Fontoj unuarangaj
- Plutarko, Temistoklo, V, 5.
- Fontoj duarangaj
- Casertano Mario e Gianfranco Nuzzo, Storia e testi della letteratura greca. Vol. 2A, Palumbo Editore, Palermo, 2003, 978-88-8020-494-7
- Massimo Di Marco, La tragedia greca. Forma, gioco scenico, tecniche drammatiche, Carocci, Romo, 2009, isbn=978-88-430-5123-6