Filipina abelmanĝulo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Filipina abelmanĝulo
Filipina abelmanĝulo
Filipina abelmanĝulo
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo: Ĥorduloj Chordata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Koracioformaj Coraciiformes
Familio: Meropedoj Meropidae
Genro: Merops
Specio: M. philippinus
Merops philippinus
(Linnaeus, 1766)
Konserva statuso
{{{220px}}}
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

La Filipina abelmanĝuloBluvosta abelmanĝulo, Merops philippinus estas preskaŭpaserina birdo de la familio Meropedojabelmanĝuloj. Ĝi reproduktiĝas en Sudorienta Azio, ĉefe en Filipinoj kaj de tie la nomo kaj en Indonezio. Ĝi estas ege migranta.

Tiu ĉi specio estas foje konsiderata samspecifa kun la Bluvanga abelmanĝulo, M. persicus.

Bluvosta abelmanĝulo de malantaŭe, montrante la bluajn pugon kaj voston

Tiu ĉi specio, kiel ĉe aliaj abelmanĝuloj, estas tre bele kolora, svelta birdo. Ĝi estas ĉefe verda; la vizaĝo montras mallarĝan bluan "brovon" super nigra traokula strio (komuna ĉe abelmanĝuloj), kaj sube mallarĝan blankan strion kaj flavbrunan gorĝon; la vosto estas blua kaj la beko estas nigra. Ĝi povas atingi longon de 23-26 cm, inkludante la du longajn centrajn vostoplumojn. Ambaŭ seksoj estas similaj.

Ĝi estas orientalisa birdo kiu reproduktiĝas en subtropika malferma kamparo, kiel ĉe farmoj, parkoj aŭ rizkampoj. Ĝi estas plej ofte vidata ĉe grandaj akvejoj. Kiel aliaj abelmanĝuloj kaj la nomo sugestas, ĝi manĝas ĉefe insektojn, ĉefe abelojn, vespojn kaj krabrojn, kiuj estas kaptataj per atakoj el malferma gvatejo.Tiu ĉi specio probable kaptas abelojn kaj libelojn en proksimume sama nombro. La kaptitaj insektoj estas frapataj kontraŭ la gvatejo por mortigi ilin kaj rompi la eksterskeleton. Tiu kutimo estas vidataj en multaj aliaj membroj de la ordo de koracioformaj.

Abelmanĝuloj estas gregemaj, nestumas kolonie en sablaj bordoj aŭ malfermaj ebenaj areoj. Ili faras relative longan tunelon kie la ino demetas 5 al 7 sferecajn blankajn ovojn. Kaj la masklo kaj la ino zorgas la ovojn. La birdoj manĝas kaj ripozas komunume. La alvoko estas simila al tiu de la Eŭropa abelmanĝulo.

La agnoskitaj subspecioj estas jenaj:

  • Merops philippinus philippinus
  • Merops philippinus celebensis
  • Merops philippinus javanicus
  • Merops philippinus salvadorii

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  • Dharmakumarsinhji, K. S. (1958)Bluetailed Bee-eater Merops philippinus Linnaeus in western Saurashtra.JBNHS 55: 351-352.
  • Phillips, W. W. A. (1956)Prolonged stay of the Blue-tailed Bee-eater (Merops philippinus philippinus) in eastern Ceylon.Spolia Zeylanica 28(1): 109.
  • Norris, C. E. (1963)The Bluetailed Bee-eater Merops philippinus Linnaeus, nesting in Ceylon. JBNHS 60: 259.
  • Neelakantan, K. K. (1948) On the breeding of the Blue-tailed Bee-eater (Merops superciliosus javanicus) in Rajahmundri, East Godavari district. JBNHS 47: 741-742.
  • Kasambe,R. (2004)Nesting of Blue Tailed Bee-eaters in Amravati District of MaharashtraNLBW 44(2): 21-22

Bildaro[redakti | redakti fonton]