Fondaĵo Gottfried Keller
| Fondaĵo Gottfried Keller | ||
|---|---|---|
| artkolekto • memora institucio | ||
| Komenco | 1890 vd | |
| Geografia situo | CH1903: 697406 / 263081 (mapo)47.511268.73171Koordinatoj: 47° 30′ 41″ N, 8° 43′ 54″ O; CH1903: 697406 / 263081 (mapo) | |
| Lando(j) | Svislando vd | |
| Sidejo | Vinterturo | |
| Situo | Zuriko | |
| Adreso | Haldenstrasse 95 | |
| ||
 Fondaĵo Gottfried Keller | ||
| Fondinto(j) | Lydia Welti-Escher vd | |
| Retejo | Oficiala retejo | |
La Gottfried Keller-fondaĵo ekde 1890 kun seĝo en Vinterturo kolektis bildojn (vidaj artoj) en la Svisujo.
Fondistino[redakti | redakti fonton]
Lydia Welti-Escher, la filino de Alfred Escher donis en jaro 1890 la tutan riĉaĵon ekde la divorco al la svisa federacio por financi la artofondaĵon. La fondaĵo estis la ĵusa celo de la fondistino.
Nomo[redakti | redakti fonton]
La fondistino volis doni unue la nomon "Welti-Escher-fondaĵo", sed oni donis la neŭtralan nomon de svisa verkisto Gottfried Keller (1819–1890).
Celoj de fondaĵo[redakti | redakti fonton]
La komisiono de 5 anoj de la fondaĵo devas aĉeti bildojn kaj prunti la bildojn al muzeojn en Svisujo[1].
Malbona administrado de fondaĵo[redakti | redakti fonton]
La fondaĵo havis en jaroj 1890/1891 ĉirkaŭ 5 milionojn da frankoj, hodiaŭa valoro ĉirkaŭ 60 milionojn da frankoj, sed oni perdis la valoron, sed oni havas ankaŭ multajn bildojn en muzeoj[2]. Oni axetis ankaŭ diversajn ŝtatajn valorpaperojn kaj oni perdis parte la valoron[3]. Oni ne faris bonajn vendojn da domoj kaj oni perdis valoron. Laŭ la opinio de historiisto Joseph Jung la svisa federacio devos pagi por la fondaĵo[4].
La hodiaŭa Gottfried Keller-fondaĵo[redakti | redakti fonton]
La kolekto de Gottfried Keller-fondaĵo enhavas hodiaŭ pli ol 5000 verkojn (bildojn) en ĉirkaŭ 100 muzeoj en Svisujo, la vidpunkto estas la pentrado de 19-a jarcento. En jaro 1926 la fondaĵo axetis la monaĥejon: Kloster St. Georgen-n en Stein am Rhein, Svisujo. Ekde 1960 la fondaĵo havas ankaŭ urban panoraman bildon de Thun,[5] Stadtpanorama von Thun, de Marquard Wocher. La fondaĵo aĉetis ankaŭ la bonan valoran internaĵon de la kastelo Wuelflingen en Vinterturo kaj lasis la internaĵon en la ejo.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Joseph Jung (Hrsg.): Lydia Welti-Escher, S. 171, 175.
- ↑ jaro raporto de Gottfried Keller -fondaĵo „Jahresbericht Gottfried Keller-Stiftung 2001-2004“, cit. Joseph Jung (Eldonisto): Lydia Welti-Escher, S. 405.
- ↑ Joseph Jung (Hrsg.): Lydia Welti-Escher, S. 415.
- ↑ Intervjuo kun Joseph Jung en la Weltwoche nr. 28 de 10-a Julio 2008.
- ↑ [1]
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Joseph Jung: Das imaginäre Museum: privates Kunstengagement und staatliche Kulturpolitik in der Schweiz: die Gottfried-Keller-Stiftung 1890-1922. Eldonejo: Neue Zürcher Zeitung, Zürich 1998 (NZZ), ISBN 3-85823-681-0.
- Joseph Jung (Eldonisto): Lydia Welti-Escher. Ein gesellschaftspolitisches Drama. Selbstzeugnisse, Briefe und neue Erkenntnisse. NZZ Libro, Zürich 2008, ISBN 978-3-03823-459-3.
- Joseph Jung (Eldonisto) Lydia Welti-Escher, 576 p.; coloroaj kaj nigraj blankaj bildoj (380); 17 kaj 24 cm, jaro 2009 ISBN 978-3-03823-557-6 http://www.nzz-libro.ch/de/detail.php?shop=1&asearch=1&pageNum_articlegroup=&totalRows_articlegroup=&up_oberKatNr=4&up_katNr=4&up_oberArtikelNr=604&OLDup_oberArtikelNr=813[rompita ligilo]
- monaĥejo St-Georgen Arkivigite je 2012-09-19 per la retarkivo Wayback Machine
- pri Gottfried Keller fondaĵo Arkivigite je 2011-08-29 per la retarkivo Wayback Machine
- pri komisiono Arkivigite je 2011-02-27 per la retarkivo Wayback Machine