François Coppée

El Vikipedio, la libera enciklopedio
François Coppée
Persona informo
François Édouard Joachim Coppée
Naskonomo François Édouard Joachim Coppée
Naskiĝo 12-an de januaro 1842 (1842-01-12)
en Parizo
Morto 23-an de majo 1908 (1908-05-23) (66-jaraĝa)
en 7-a arondismento de Parizo
Mortis per infekta malsano vd
Tombo Tombejo de Montparnasse vd
Religio katolikismo vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Alma mater Lycée Saint-Louis vd
Subskribo François Coppée
Familio
Gefratoj Annette Coppee vd
Profesio
Okupo dramaturgoverkisto • poeto • romanisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
François Coppée, de André Rouveyre.

François Edouard Joachim COPPÉE (naskiĝis la 12-an de januaro 1842, mortis la 23-an de majo 1908) estis franca poeto kaj romanisto.

Estante funkciulo en la Ministerio de Milito, li iĝis poeto de Parnasismo. En 1869 lia unua teatraĵo, nome Le Passant, en kiu stelulis Sarah Bernhardt kaj Madame Agar,[1] estis prezentita sukcese ĉe la teatro Odéon, kaj poste ankaŭ Fais ce que dois (1871) kaj Les Bijoux de la délivrance (1872), nome mallongaj poeziaj dramoj inspiritaj de la Franc-Prusia Milito, estis laŭditaj.

Li estis ano de la Franca Akademio kaj ricevis la Honoran Legion.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Poezio[redakti | redakti fonton]

  • Le Reliquaire (1866)
  • Intimités (1867)
  • Poèmes modernes (1867-9)
  • Les Humbles (1872)
  • Le Cahier rouge (1874)
  • Olivier (1875)
  • L'Exilée (1876)
  • Contes en vers (1881)
  • Poèmes et récits (1886)
  • Arrière-saison (1887)
  • Paroles sincères (1890)
  • Dans la prière et la lutte
  • Vers français
  • Salut, Petit Jesus

Teatraĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Le Passant (1869)
  • Deux Douleurs (1870)
  • Fais ce que Dois (1871)
  • L'Abandonnée (1871)
  • Les Bijoux de la Délivrance (1872)
  • Le Rendez-Vous (1872)
  • Prologue d'Ouverture pour les Matinées de la Gaîté (1874)
  • Le Luthier de Crémone (1876)
  • La Guerre de Cent Ans (1877)
  • Le Trésor (1879)
  • La Bataille d'Hernani (1880)
  • La Maison de Molière (1880)
  • Madame de Maintenon (1881)
  • Severo Torelli (1883)
  • Les Jacobites (1885)
  • Le Pater (1889)
  • Pour la couronne (1895)

Prozaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Une Idylle pendant le siège (1874)
  • Toute une jeunesse (1890)
  • Les Vrais riches (1892)
  • Le Coupable (1896)
  • Mon franc-parler (1893–96) (artikoloj)
  • La Bonne Souffrance (1898)

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Bernhardt, My Double Life, London: Heinemann, 1907