Géza Nagy (ekleziverkisto)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Géza Nagy
Persona informo
Naskiĝo 21-an de majo 1887 (1887-05-21)
en Cuci
Morto 5-an de aprilo 1971 (1971-04-05) (83-jaraĝa)
en Kluĵo
Tombo Tombejo Házsongárd
Familio
Frat(in)o Endre Nagy
Infanoj Béla Abody NagyGéza NagyIstván Nagy (pastro)
Okupo
Okupo akademiulo • kalvinana pastro
vdr

NAGY Géza (nadj) estis hungara ekleziverkisto, historiisto, redaktoro naskita en Kutyfalva la 21-an de majo 1887 kaj mortinta en Kluĵo la 5-an de aprilo 1971. Li estis la patro de Géza Nagy, István Nagy, Béla Abodi Nagy, frato de Endre Nagy.

Kariero[redakti | redakti fonton]

Nagy Géza diplomiĝis en la Reformita Teologio de Koloĵvaro (1906), dume li studis ankaŭ filozofion. Li studis ankaŭ en Berlino kaj Bazelo (1908-10). Li estis profesoro de la eklezihistorio de la Reformita Teologio de Kluĵo (1929-48) ĝis sia devigpensiigo.

Volumoj[redakti | redakti fonton]

  • A kereszténység jövője (Székelyudvarhely 1922);
  • Kálvinista jellemképek (Kv. 1930);
  • Egyháztörténeti adattár (Kv. 1933);
  • Akik kősziklára építettek (Kv. 1937);
  • Az Ige hódító útja (Kv. 1939);
  • Fejezetek a magyar református egyház 17. századi történetéből (Bp. 1985);
  • A kolozsvári Református Theologiai Fakultás története (Kv. 1995).
  • Ein Pionier der Kirchenunion im ungarischen Protestantizmus (Basel 1935).

Fontoj[redakti | redakti fonton]