Gustave Lanson
| Gustave Lanson | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Gustave Lanson | |||||
| Naskiĝo | 5-an de aŭgusto 1857 en Orléans | ||||
| Morto | 15-an de decembro 1934 (77-jaraĝa) en Parizo | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Alma mater | Supera normala lernejo vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | historiisto • pedagogo • verkisto • profesoro • literaturkritikisto • arthistoriisto • romanisto vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Gustave Lanson, naskiĝinta la 5an de aŭgusto 1857 en Orleano kaj mortinta la 15an de decembro 1934 en Parizo, estis franca historiisto pri literaturo kaj priliteratura kritikisto kiu kuraĝigis objektivan kaj historiecan alproksimigon al la verkoj.
Li estis profesoro en multaj lernejoj ĉefe pri retoriko, ankaŭ en la kortego de Rusio kaj en universitatoj de Usono. Li partoprenis en la movado por la reformo de la franca universitata sistemo.
Lia Histoire de la littérature française (1894) dum longtempe estis aŭtoritateca. Li verkis nombrajn studojn pri la verkoj de Bossuet, Corneille, Voltaire aŭ Lamartine, kiujn li klopodis situi en ties historia kunteksto kaj kongrue kun iliaj biografioj. En tiu verko, li dediĉis gravajn paĝojn al Honoré de Balzac kie li difinis la parton de realismo de lia verko kaj la parton de romantismo[1].
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Histoire de la littérature française, Hachette, 1894, 1182 p.
- Manuel illustré d'histoire de la littérature française (kunlabore kun P.Tuffrau)
- Manuel bibliographique de la littérature française moderne (1500-1900) (same en CD-ROM)
- Esquisse d’une histoire de la tragédie française
- L’Art de la prose
- Corneille, Hachette
- Les Origines du drame contemporain. Nivelle de La Chaussée et la comédie larmoyante
- Les Essais de Montaigne : étude et analyse
- Le Marquis de Vauvenargues
- Le Théâtre classique au temps d’Alexandre Hardy
- Boileau, Hachette, 1892
- Hommes et livres : études morales et littéraires, 1896
- Études pratiques de composition française, Hachette, 1898
- Bossuet : étude et analyse, 1899
- Choix de lettres du s. XVIIe, Hachette, 1901
- Choix de lettres du s. XVIIIe, Hachette, 1909
- Extraits des philosophes du s. XVIIIe, Hachette, 1909
- Conseils sur l’art d’écrire, Hachette, 1913
- Voltaire : lettres philosophiques, 2 vol., 1924
- Méthodes de l’histoire littéraire, 1925
- Les Essais de Montaigne. Étude et analyse, Mellottée, 1929
- Voltaire : extraits, Hachette, 1930
- Montesquieu, 1932
- Lettres choisies des s. XVIIe et s. XVIIIe, Hachette, 1932
Studoj[redakti | redakti fonton]
- Luc Fraisse, Les Fondements de l'histoire littéraire, de Saint-René Taillandier à Lanson, Paris, Honoré Champion, "Romantisme et modernités", 2002, 715 p.
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ « Ainsi, par ses impuissances et par sa puissance, Balzac opérait dans le roman la séparation du romantisme et du réalisme. Il reste cependant dans son œuvre quelque chose d’énorme, une surabondance et une outrance qui en trahissent l’origine romantique ». Gustave Lanson en Histoire de la littérature française, Hachette, 1894, p 985.