Gyula Haraszti
| Gyula Haraszti | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 25-an de aŭgusto 1858 en Kluĵo |
| Morto | 15-an de julio 1921 (62-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto |
| Lingvoj | hungara • franca |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Familio | |
| Infano | Emil Haraszti |
| Okupo | |
| Okupo | literaturhistoriisto • tradukisto • universitata instruisto |
HARASZTI Gyula (harasti) estis hungara literaturhistoriisto, universitata profesoro, ano korespondanta de MTA (1903) naskita en Koloĵvaro la 25-an de aŭgusto 1858 kaj mortinta en Budapeŝto la 15-an de julio 1921. Li estis la patro de muzikhistoriisto Emil Haraszti.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Gyula Haraszti havigis en 1891 diplomon de doktoro pri filologio en Budapeŝto, de 1883 li instruis en Nagykálló, de 1884 en Nadjvarado, de 1887 en Kassa. En jaroj 1889–90 li restadis en Parizo. De 1892 li estis privatprofesoro de la moderna franca literaturo en la Universitato de Budapeŝto poste en Koloĵvaro, de 1909 denove en Budapeŝto. De 1906 li estis ffembro]] de Societo Kisfaludy. Li tradukis el franca literaturo.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Csokonai Vitéz Mihály (Bp., 1880);
- A naturalista regény (Bp., 1886);
- André Chenier költészete (Bp., 1890);
- Molière élete és művei (I–II. Bp., 1897);
- A francia lyrai költészet fejlődést (Bp., 1900);
- Corneille és kora (Bp., 1906);
- Edmond Rostand (Bp., 1912);
- Hogy írtak és beszéltek a régi franciák? (Bp., 1920.)
