Hugo Verriest

Membrecoj
Membrecoj	Reĝa Akademio por la Nederlandaj Lingvo kaj Literaturo • Swighenden Eede vd

Honorigoj
Honorigoj	honorary doctorate at the Catholic University of Leuven vd

**Hugo Verriest**
Hugo Verriest
Persona informo
Naskiĝo	25-an de novembro 1840; en Deerlijk
Morto	27-an de oktobro 1922 (81-jaraĝa); en Ingooigem
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	nederlanda vd
Ŝtataneco	Belgio vd
Alma mater	Klein Seminarie Roeselare vd
Familio
Patro	Petrus Johannes Verriest vd
Patrino	Caroline Florentina Vanackere vd
Gefratoj	Gustaaf Verriest • Adolf Verriest vd
Parencoj	Joséphine Mathilde Boonen • Maria Joseph Coleta Antone Francisca Verriest vd
Profesio
Alia nomo	Claer • Die Goedendach • Gildeman • Scerpschuttere • Claer/Die Goedendach/Gildeman/Scerpschuttere vd
Okupo	poeto • verkisto • direktoro • katolika sacerdoto • parson • lerneja majstro • lernejestro vd
Aktiva en	Bruĝo • Roeselare • Heule • Ipro • Wakken • Ingooigem vd
Honorigoj
Honorigoj	honorary doctorate at the Catholic University of Leuven vd
Membrecoj
Membrecoj	Reĝa Akademio por la Nederlandaj Lingvo kaj Literaturo • Swighenden Eede vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Hugo Nestor VERRIEST (naskiĝis en Deerlijk la 25-an de novembro 1840, mortis en Ingooigem la 27-an de oktobro 1922) estis flandra sacerdoto, verkisto kaj oratoro.

Kiel studento en la Malgranda Seminario de Roeselare li en 1857 ricevis kursojn dum naŭ monatoj de Guido Gezelle. En 1864 li iĝis pastro.

Inter 1864 kaj 1867 li estis instruisto en Bruĝo kaj de 1867 ĝis 1877 li instruis mem en la Malgranda Seminario de Roeselare. Unu el liaj studentoj tie estis Albrecht Rodenbach. En 1877 li iĝis direktoro de abatinejo en Heule, en 1878 ĉefo de la koelgio en Ieper, en 1888 pastoro de Wakken kaj en 1895 en Ingooigem.

Verriest havas multe pli fortan politikan temperamenton kaj pli grandan politikan talenton ol lia introvertita instruisto Gezelle. Li forte pledis ke junuloj el Flandrio povu lerni kaj studi en la gepatra lingvo. Inter 1877 kaj 1881 li estis redaktoro de la ĵurnalo De Vlaamsche Vlagge (La flandra flago).

En 1906 li rajtis membriĝi en la Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde (Reĝa Flandra Akademio pri Lingvo kaj Literaturo). Li ricevis la honortitolon Doctor honoris causa de la universitato de Loveno.

Kelkaj verkoj[redakti | redakti fonton]

1899: Regenboog (Ĉielarko)
1900: Drie geestelijke voordrachten (Tri spiritaj prelegoj)
1901: Twintig Vlaamsche koppen (Dudek flandraj kapoj)
1903: Op wandel (Promenanta)
1904: Voordrachten (Prelegoj)

Tradukoj al Esperanto[redakti | redakti fonton]

La flandra popolo, tradukita de Leopold Van der Poel kaj aperinta en 1928 en la antverpena gazeto De Schelde (Skeldo).
La kanto, originale Het Lied (el Voordrachten, 1904), tradukita de Hector Vermuyten, aperinta en Belga Antologio p. 154.