Ignácio de Loyola Brandão

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ignácio de Loyola Brandão
Persona informo
Naskiĝo 31-an de julio 1936 (1936-07-31) (87-jaraĝa)
en Araraquara, San-Paŭlio
Lingvoj portugala vd
Ŝtataneco Brazilo vd
Profesio
Okupo verkistoĵurnalisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Ignácio de Loyola Brandão /iˈna.sjʊ dɪ.loˈjɔ.lɐ bɾɜ̃ˈdɜ̃w̃/ (naskiĝis la 31-an de julio 1936 en Araraquara [Ararakvaro], SP) estas brazila verkisto kaj ĵurnalisto.

Ignácio, ĵurnalisto, rakontisto kaj romanisto, verkis sub la militista diktaturo, streĉa periodo, kiam registara cenzuro kontrolis verkistojn. Lia verko Zero (1975), esperante Nulo, estis eldonita unue en Italio, tradukita al itala lingvo. Post kvar jaroj la cenzuro rajtigis la eldonon en Brazilo.

Alia sukcesa verko estas Não verás País Nenhum (esperante Vi vidos neniun landon), sciencfikcia verko pri apokalipsa, ŝanĝita kaj degradita societo pro la truo de la ozona tavolo kaj elĉerpo de petrolo. Temoj de tiu romano estis la fino de la homaj valoroj en lima situacio kaj la fino de societo tia, kian ni konas nun.

En 2008, la romano O Menino que Vendia Palavras (esperante La knabo, kiu vendis vortojn), eldonita de eldonejo Objetiva, ricevis Premion Jabuti en la kategorio de plej bona fikcia verko de la jaro.

Listo de verkoj[redakti | redakti fonton]

Aŭtobiografiaj rakontoj[redakti | redakti fonton]

  • Veia bailarina (1997)

Biografioj[redakti | redakti fonton]

  • Fleming, descobridor da penicilina (1973)
  • Edison, o inventor da lâmpada (1973)
  • Ignácio de Loyola, fundador da Companhia de Jesus (1974)

Porinfanaj libroj[redakti | redakti fonton]

  • Cães danados (1977). Re-verkita kaj eldonita kiel O menino que não teve medo do medo (1995).
  • O homem que espalhou o deserto (1989)
  • O segredo da nuvem (2006)
  • O Menino que Vendia Palavras (2008)

Kronikoj[redakti | redakti fonton]

  • A rua de nomes no ar (1988)
  • Strip-tease de Gilda (1995)
  • Sonhando com o demônio (1998)
  • Calcinhas secretas (2003)

Rakontoj[redakti | redakti fonton]

  • Depois do sol (1965)
  • Cadeiras proibidas (1976)
  • Obscenidades para uma dona de casa (1981)
  • Cabeças de segunda-feira (1983)
  • O homem do furo na mão (1987)
  • O homem que odiava segunda-feira (1999)

Romanoj[redakti | redakti fonton]

Sportoj[redakti | redakti fonton]

Teatro[redakti | redakti fonton]

  • A última viagem de Borges (2005)

Vojaĝoj[redakti | redakti fonton]

Tradukoj al[redakti | redakti fonton]

Germana lingvo[redakti | redakti fonton]

Null (Zero), Suhrkamp, 1979
Kein Land wie dieses (Não verás país nenhum), Suhrkamp, 1984

Korea lingvo[redakti | redakti fonton]

(Zero), Seto, 1990

Hispana lingvo[redakti | redakti fonton]

Cero (Zero), Galba, 1976
El hombre que expandió el desierto (O homem que espalhou o deserto), Global - México, 2000

Hungara lingvo[redakti | redakti fonton]

(Zero), JAK, 1990

Angla lingvo[redakti | redakti fonton]

Zero, Avon Books, 1983
And still the earth (Não verás país nenhum), Avon Books, 1984
Teeth under the sun (Dentes ao sol), Dalkey Archive Press, 2007

Itala lingvo[redakti | redakti fonton]

Zero, Feltrinelli, 1974
Non vedrai paese alcuno (Não verás país nenhum), Mondadori, 1983
Vietate le sedie (Cadeiras proibidas), Marietti, 1983

Teatro[redakti | redakti fonton]

Não verás país nenhum. Direktita de Júlio Maciel, Fortalezao, Teatro José de Alencar, 1987 (surbaze la romano)

Kino[redakti | redakti fonton]

  • Bebel, a garota-propaganda. Reĝisorita de Maurice Capovilla, 1986 (surbaze en la romano Bebel que a cidade comeu)
  • Anuska, manequim e mulher. Reĝisorita de de Francisco Ramalho, 1969 (surbaze en la rakonto Ascensão ao mundo de Annuska).