Ilinoja Centra Fervojo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Mapo de la reto (1850)

La Ilinoja Centra Fervojo (anglalingve Illinois Central Railroad, aŭ IC), kromnomita la ĉeflinio de Mez-Ameriko, estis fervoja reto lokita centre de Usono. Ĝiaj ĉefaj linioj kunligis Ĉikagon (Ilinojo) al Nov-Orleano (Luiziano) kaj Birmingham (Alabamo). Alia linio cetere konektis Ĉikagon al Sioux City (Iovao) en 1870. Ekzistis alia signifa branĉo ĝis Omaha (Nebrasko) ekde 1899.

La 10-an de aŭgusto 1972, la Ilinoja Centra Fervojo eniris firmaon nomitan Illinois Central Gulf Railroad.