István Sinkovics
| István Sinkovics | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 19-an de aŭgusto 1910 en Dej |
| Morto | 19-an de aŭgusto 1990 (80-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Universitato Eötvös Loránd |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto • arkivisto |
SINKOVICS István [ŝinkoviĉ] estis hungara historiisto, universitata profesoro naskita la 19-an de aŭgusto 1910 en Deĵo kaj mortinta la 19-an de aŭgusto 1990 en Budapeŝto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
En 1934-36 István Sinkovics estis ano de Bécsi Magyar Történetkutató Intézet (Instituto Hungara pri Historiesploro de Vieno), ekde 1936 ĝis 1956 kunlaboranto de Tutlanda Arkivejo. Ekde 1969 li estis katedrestro pri hungara historio de Universitato Budapeŝto, en 1963-66 dekano. En 1973-76 vicprezidanto de Magyar Történeti Társulat (Hungara Historia Asocio).
Verkoj pli gravaj[redakti | redakti fonton]
- A magyar nagybirtok élete a XV. sz. elején (Bp., 1933);
- Esterházy Pál nádor és az erdélyiek kereskedelmi társasága (Bp., 1937);
- Kossuth, az önálló pénzügyek megteremtője (Bp., 1952);
- Kossuth az első jelelős minisztériumban (forráskiadvány, Bp., 1957);
- Le „servage héréditaire” en Hongrie au 16-17 siècles (Bp., 1963);
- Erdély története (Szamosközy István: Rerum Transylvanicarum, ford. Borzsák István; válogatta, bev., jegyzetekkel ellátta S. I. Bp., 1963, 1977, 1981); *Der kroatisch-slovenische Bauernaufstand im Jahre 1573 (Eisenstadt, 1973);
- Rákóczi-tanulmányok (szerk., Bp., 1976);
- A Mohácsi Történelmi Emlékhely (kun kunulaŭtoroj, Pécs, 1977);
- Der Angriff der Osmanen in Donautal im XVI. Jahrhundert und der Abwehr (Bp., 1975);
- Az Eötvös Loránd Tudományegyetem története 1635-1985 (szerk., Bp., 1985);
- A történetírás segédtudományai az Eötvös Loránd Tudományegyetemen (1777-1986) (Levéltári Szle, 1987. 2. sz.)
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Magyar Életrajzi Lexikon