Zonaj planlingvoj

Zonaj lingvoj estas projektoj ellaboritaj por certaj lingvogrupoj aŭ lingvoregionoj. La plej konataj estas tutĝermanaj kaj tutslavaj projektoj (tutlatinidaj lingvoj, ofte iĝas eŭroklonoj), ekestintaj plej multe en la epoko de "nacia revivigo" fine de la 19-a jarcento, kaj ankaŭ nuntempe: "Tutonish", tutgermana projekto de Elias Molee (1902), "Euronord" por norda Eŭropo de A. J. Pilgrim (1965), "Mezduslavjanski jezik" por Slavoj de Ladislav Podmele (1958), ktp.

Ekzemploj de zonaj planlingvoj[redakti | redakti fonton]

Jen kelkaj ekzemploj de zonaj planlingvoj.

Arvano (Arvan) estas zona planlingvo bazita sur arpitanaj dialektoj proponita en 1998 de Nicola Curat por esti uzata en valo de Savojo.

Ortografiaj notoj: ch = /ĉ/; çh = /θ/; c / k = k; jh = /ð/; nh = /ñ/; sh =/ŝ/; ts = /c/; zh = /dz/.

Hoŝeka lingvo estas zona planlingvo interslava proponita de sinjoro Hoŝek el Kromeriz, en Moravio, tiama Aŭstra imperio en 1908. Ĝi uzas latinan alfabeton kaj la plejparto de vortprovizo devenas de la slovena lingvo.

Jazuo (Ya-zu, Yazu aŭ Ya-za Huo) estas zona planlingvo por centraj azianoj proponita de mongola Esperantisto Tsegmedin BOLD, artisto kaj art-historiisto, el Ulan-Batoro en la fino de 20-a jarcento. Ĝi havas plimulton da radikoj el aziaj lingvoj kiel la ĉina, mongola, japana, korea lingvo, kaj tiel plu.

Lingua de Europa estas planlingvo kreita de John Christian Homolka (ie) kaj de la pastro Flurin Maissen, svisa naturalisto, benediktano, kiu instruis en benediktana lernejo de Disentis, distrikto Surselva, Kantono Grizono, Svislando. La ekleziaj aŭtoritatoj malpermesis ke Maissen plu instruu la lingvon al la lernantoj.

Slava Esperanto, Slavina aŭ Slavina Slawsky estas esperantido proponita de Josef Konechný, Prago, en 1912. Eble estas zona esperantido al slavoj.

Specimeno: