Johan Afzelius

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Johan Afzelius
Persona informo
Naskiĝo 13-an de junio 1753 (1753-06-13)
en Larv parish
Morto 20-an de majo 1837 (1837-05-20) (83-jaraĝa)
en paroĥo de la katedralo de Upsalo
Tombo malnova tombejo de Upsalo vd
Lingvoj svedalatina vd
Ŝtataneco Svedio vd
Alma mater Universitato de Upsalo vd
Familio
Dinastio Afzelius vd
Patro Arvid Afzelius vd
Gefratoj Adam AfzeliusPehr von Afzelius vd
Profesio
Okupo kemiisto vd
Laborkampo mineralogio vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Johan Afzelius (1753-1837) (* Larv, Västergötland, en la 13-a de junio 1753 - Upsalo, en la 20-a de majo 1837)[1] estis profesoro pri kemio, metalurgio kaj apoteko de la Universitato de Upsalo inter 1784 kaj 1820 kaj membro de la Reĝa Akademio de Sciencoj de Svedio. Krom esti profesoro kaj doktoriĝa konsilisto de Jöns Jacob Berzelius. Li izolis la formikacidon (HCO2H) dissolvante formikojn kaj elmontris ties diferencon de la acetatacido (CH3-COOH), krom tio, li studis la oksalatacidon (HOOC-COOH) kaj la nikelon. Li estis frato de la naturalisto Adam Afzelius (1750-1837) kaj de la kuracisto Pehr af Afzelius (1760-1843)[2].

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Portala ikonoRilataj artikoloj troviĝas en
Portalo pri Homoj