Károly Marót

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Károly Marót
Persona informo
Naskiĝo 2-an de marto 1885 (1885-03-02)
en Arad
Morto 27-an de oktobro 1963 (1963-10-27) (78-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo historiisto • klasikisto
vdr

MARÓT Károly (pro. maro:t) estis hungara klasikfilologo, universitata profesoro, ano de MTA, laŭreato de Premio Kossuth naskita en Arado la 2-an de marto 1885 kaj mortinta en Budapeŝto la 27-an de oktobro 1963.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Károly Marót post la fino de Universitato de Budapeŝto instruis en mezlernejoj de provinco. De 1917 li estis privatprofesoro en la Universitato de Koloĵvaro, de 1924 en la universitato de Segedo li prelegis klasikfilologion. De 1947 li instruis en la universitato de Budapeŝto. Li estis prezidanto (1958) de Ókortudományi Társaság (Societo pri Antikvascienco).

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Fejezetek a Homeros kérdéshez (Bp., 1907);
  • A vallás egyénlélektani gyökerei (Bp., 1919);
  • Homeros harcleírásai és az epikus műfaj kialakulása (Csengery-emlékkv., Szeged, 1926);
  • Goethe görögsége (Szeged, 1932);
  • Hornyánszky Gyula (Bp. 1934);
  • Faj- és fejlődés az ethnológiában (Ethnographia, 1936);
  • Homeros „a legrégibb és legjobb” (Bp., 1948);
  • A görög irodalom kezdetei (Bp., 1956, germane 1960).

Fonto[redakti | redakti fonton]