Károly Novobátzky
| Károly Novobátzky | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 3-an de marto 1884 en Timișoara |
| Morto | 20-an de decembro 1967 (83-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | fizikisto • politikisto |
NOVOBÁTZKY Károly (pro. novoba:cki) estis hungara fizikisto, universitata profesoro, ano de MTA, laŭreato de Kossuth-premio naskita en Temeŝvaro la 3-an de marto 1884 kaj mortinta en Bp. la 20-an de decembro 1967.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Károly Novobátzky finis la lernadon en la Universitato de Budapeŝto, poste li instruis en mezlernejo, inter 1919–1945 en Gimnazio Kölcsey Ferenc de Budapeŝto. Post 1945 li gvidis la Instituton de Teoria Fiziko de la Universitato de Budapeŝto. La Acta Physica Academiae Scientiarum Hungaricae en 1964 eldonis memorlibron okaze la lia 80-a naskiĝdatreveno. Li ricevis premion Kossuth en 1949.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- A relativitás elmélete (Bp., 1947);
- Termodinamika (Bp., 1951);
- A fizikai megismerés úttörői (Bp., 1959);
- Elektrodinamika és optika (kune kun Tibor Neugebauer, Bp., 1951, 1961; germane, Berlin, 1962).