Kandelingo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kandelingo antaŭ tabernaklo de katolika preĝejo.
Kandelingo.

La kandelingoj[1] estas moveblaj ingoj kiuj enhavas kandelojn. Ili datas almenaŭ el la romia civilizo kaj, kiam ili havas grandajn dimensiojn aŭ branĉojn, ili nomiĝas kandelabroj. El romia antaŭkristana epoko konserviĝas en la Vatikanaj muzeoj du enormaj kandelingoj el marmoro kiuj estis uzataj por kristanaj ceremonioj kaj el Mezepoko restis multaj en preĝejoj el la 11-a jarcento faritaj ĉefe el bronzo aŭ ankaŭ el fero kaj kun ege variaj formoj kaj grandoj.

Referencoj[redakti | redakti fonton]