László Hajnal

El Vikipedio, la libera enciklopedio
László Hajnal
Persona informo
Naskonomo Grün László
Naskiĝo 31-an de decembro 1902 (1902-12-31)
en Békéscsaba
Morto 30-an de novembro 1942 (1942-11-30) (39-jaraĝa)
en Budapeŝto
Ŝtataneco Hungario vd
Profesio
Okupo ĵurnalisto • poeto • verkisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

HAJNAL László estis hungara/rumanihungara poeto kaj verkisto, naskita en Békéscsaba la 31-an de decembro 1902 kaj mortinta en Budapeŝto vintre de 1944.

Kariero[redakti | redakti fonton]

László Hajnal vivis kiel elmigrinto en la unua parto kaj en mezo de la 20-aj en Transilvanio. Li estis kunlaboranto de Magyar Szó, Tavasz, Zord Idő, Napkelet, Vasárnap kaj Vasárnapi Újság, Keleti Újság. Li estis redaktoro de gazeto Fekete Macska, poste de spritaĵgazeto Komédia de Kluĵo (1923). Li fariĝis viktimo de teroro de sagistoj (hungaraj faŝistoj).

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • A szolga éneke (poemvolumo, Mv. 1920);
  • Kócos (duakta teatraĵo, Kv. 1921);
  • Ilyen vagyok! (poemoj, Kv. 1924);
  • Magányos éjszaka (poemoj, Mv. 1926);
  • Loriel (romano, Kv. 1926).
  • Magányos éjszaka, (poemoj, Marosváásrhely, 1926);
  • A ricsei legenda, 1941;
  • Üvegszekrény, 1941;
  • Párizsi kaland, 1942.

Fontoj[redakti | redakti fonton]