László Károly Bóka
László Károly Bóka | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 19-an de junio 1910 en Budapeŝto | ||||
Morto | 1-an de novembro 1964 (54-jaraĝa) en Budapeŝto | ||||
Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
Mortis per | kora malsufiĉo vd | ||||
Tombo | Tombejo Farkasrét vd | ||||
Lingvoj | hungara • germana • franca vd | ||||
Ŝtataneco | Hungario vd | ||||
Alma mater | Universitato Eötvös Loránd vd | ||||
Memorigilo | |||||
Familio | |||||
Edz(in)o | Siena Zambra vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | verkisto • poeto • literaturhistoriisto • universitata instruisto • kritikisto • prozisto vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
László Károly BÓKA [lAslO kAroj bOka], laŭ hungarlingve kutima nomordo Bóka László Károly estis hungara verkisto, poeto, literaturhistoriisto, profesoro, membro (korespondanta en 1953) de Hungara Scienca Akademio. Li preskaŭ ĉiam uzis la pli mallongan nomon Bóka László.
László Károly Bóka [1] naskiĝis la 19-an de junio 1910 en Budapeŝto. Li mortis la 1-an de novembro 1964 en Budapeŝto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
László Károly Bóka frekventis universitaton en Budapeŝto, krome tiutempe ekde 1930 li verkis artikolojn ekzemple al Nyugat. Ĝis fino de la 2-a mondmilito li laboris en la universitata biblioteko. Inter 1947-1950 li estis subministro, poste li ekinstruis en Universitato Eötvös Loránd. Baldaŭe li estis katedrestro. En 1952 li doktoriĝis el literaturoscienco. Li okupiĝis ankaŭ pri edukada sistemo de la literaturo.
Elektitaj poemlibroj[redakti | redakti fonton]
- Magyar Agapé (1940)
- Szebb az új (1950)
- Harag nélkül (1964)
- Atlantisz (1974)
Elektitaj romanoj[redakti | redakti fonton]
- Zenekíséret (1947)
- Alázatosan jelentem (1958)
- Őszi napló (1965)
- Eskü (1976)
Elektitaj studoj[redakti | redakti fonton]
- Csáth Géza novellái (1937)
- "Népiesség" és népnevelés (1949)
- A szép magyar vers (1952)
- Válogatott tanulmányok (1966)
Memorigiloj[redakti | redakti fonton]
- 2 memortabuloj en Budapeŝto