Laŭbo
Laŭbo estas duonmalferma ĝardendometo aŭ teraso kun volboforma (aŭ aliforma) tegmento. Laŭboj ofte troviĝis dum la 19-a jarcento en ĝardenoj de grandaj biendomoj. Laŭboj origine estas faritaj el ligno aŭ metalo kaj estis ĉirkaŭitaj de floroj kaj plantoj. Nuntempe tutpretaj lignaj laŭboj aĉeteblas en ĝardencentroj.
Laŭ Francisko Azorín laŭbo estas Ĝardena vegetaĵo konstruaĵo por formi ombran ejon.[1] Li indikas etimologion el la antikva germana laŭba (foliaĵo) kaj de tie la latina laubia.[2] Tamen li kiel klarigo metas la saman bildon kiel por pergolo.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 126.
- ↑ Azorín, samloke.