Lajos Olosz
OLOSZ Lajos (olos) rumanuja hungara poeto (Ágya, 23-a de aŭgusto 1891 – 26-a de aprilo 1977, Kisjenő).
Biografio[redakti | redakti fonton]
La mezlernejon li finis en Szeged (1909), poste li akiris diplomon pri juro en Universitato Koloĵvaro (1913). Li komencis sian karieron kiel juĝisto en Kisjenő kaj poste estis advokato (1913-59). Li estis unu el fondintoj de Erdélyi Helikon; li havis proksimajn amikajn rilatojn kun Lajos Áprily kaj Sándor Reményik. Li estis kunlaboranto de Erdélyi Szemle, Pásztortűz, Ellenzék; ano de KZST (1930). En 1943-44 li estis ĉefredaktoro de Havi Szemle. Post 23-a de aŭgusto 1944 oni internigis lin laborkampon al monto Bihar.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Gladiátorarc, v., Kvár, 1923;
- Égő csolnakon, v., Kvár, 1926;
- Barlanghomály, v., Kvár, 1931;
- Versek, Bk., 1968;
- Legszebb versei, Bk., 1971;
- Hattyúének, v. 1968-1971, Bk., 1972;
- Szeplőtlen oltár. Arad 1997.
- Félig élt élet. Korespondado inter Olosz Lajos kaj Reményik Sándor.