Lajos Sághelyi

El Vikipedio, la libera enciklopedio

SÁGHELYI Lajos (ŝa:heji lajoŝ) estis hungara instruisto, lernolibro- kaj pedagogia verkisto en Temeŝvaro la 11-an de oktobro 1893 kaj mortinta en Budapeŝto la 29-an de decembro 1975.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Lajos Sághelyi akiris diplomon de bazlerneja instruisto (1912), li instruis en Temesvár (1912–14). Li akiris pli poste diplomon de mezlerneja instruisto pri germana lingvo kaj geografio en Budapeŝto (1919). Li doktoriĝis pri filologio en Pázmány Péter Tudományegyetem (1923). Li estis lernejinspektisto (1934–47). Li redaktis fakrevuojn Országos Polgári Iskolai Tanáregyesületi Közlöny (1927–33), Üvegesek Lapja (1927–46). Li verkis lernolibrojn, fakstudojn.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • A magyar polgári iskola hatvan éves múltja (Bp., 1929);
  • A németországi középfokú gyakorlati iskolázás szervezete (studo, Bp., 1929);
  • Ausztria és Svájc polgári iskolái (studo, Bp., 1930);
  • A magyar üvegesipar története (Bp., 1938);
  • A nyelvhelyesség tanítása a székesfővárosi polgári iskolákban (Bp., 1939);
  • Gyakorlati útmutató a földrajz tanításához (Bp., 1943);
  • Az üvegmívesség könyve (Bp., 1948);
  • Üvegezés (kune kun Ferenc Szilasi, Bp., 1959).

Fonto[redakti | redakti fonton]