Lajos Vayer

Lajos Vayer [lajoŝ vajer], laŭ hungarlingve kutima nomordo Vayer Lajos estis hungara arthistoriisto, profesoro, membro (korespondanta en 1990, ordinara en 1991) de Hungara Scienca Akademio.

Lajos Vayer [1] naskiĝis la 30-an de junio 1913 en Budapeŝto. Li mortis la 31-an de marto 2001 en Budapeŝto.

Biografio

Lajos Vayer frekventis universitaton en Budapeŝto inter 1931-1935, poste li eklaboris en arthistoria muzeo. En 1938 li edziĝis baldaŭe havanta filon. Li iĝis titulara profesoro en 1946. En la sekva jaro li ricevis stipendion en Romo. Li akiris sciencan gradon PhD en 1952, li doktoriĝis en 1961 antaŭ la akademio. Inter 1955-1983 li estis katedrestro en Universitato de Budapeŝto. Li redaktis fakrevuon Acta Historiae Artium inter 1957-1988. Li okupiĝis ekzemple pri la renesanco. Li ricevis 3 premiojn inter 1964-1993.

Elektitaj publikaĵoj

• Pázmány Péter ikonográfiája (1935)
• Magyar uralkodók (1942)
• Rembrandt (1953)
• Masolino kaj Romo (1962)
• Az itáliai reneszánsz művészete (Arto de la itala renesanco), (1982)

Fontoj

• hungarlingva biografio
• hungarlingva biografio